Էս կիսուրս շատ շուստրի կնիկ ա, համ ցլի նամն առողջություն ունի, համ էլ ամեն շաբաթ ինձ ստիպում ա, որ բժշկի տանեմ։ Ասումա մեկա ոչ մի փող էլ չես տալիս, էս իմ կարգով ու թոշակով կարում եմ սաղ գհարցերս լուծեմ։ Իրա բժիշկն էլ մի հատ տղամարդ ա, համարյա իրար տարիքի են, որ իրար տենում են ընենց մի ջերմ-ջերմ են բարևում, քիչ ա մնում մտածեմ, որ ես ըտեղ ավելորդ եմ։
Կիսուրիս էտ մարդու հետ սենյակում մի երկու ժամ մենակ եմ թողում, նոր հետո կիսուրս դուսա գալիս; Ամեն անգամ ընենց տպավորություն ա, որ էտ հանդիպումից ինքը էներգիայովա լցվում, կարճ ասած դնում ենք զայրադկի։ Երեկ էլ, որ նորից գնացել էինք, բուժքույրերից մեկը թևիցս քաշեց, թե բա արի ասելու բան ունեմ։ Ընենց բանա պատմե կիսուրիս մասին, որ ես իրա դեմը ուղղակի հրեշտակ եմ։
Դուսա գալիս էտ երկու ժամվա մեջ կիսուրս ու էտ բժիշկը իրար հետ կոֆե էն խմում զրույց են անում, էտի իրանց ժամադրությունն ա։ Երկուսն էլ նույն խելքին են, ընկերություն են անում, էն էլ էտ տարիքին։ Յանմ սենց են մտածե, որ ոչ մեկ ոչ մի բան չկասկածի։ Ասենք ես կյանքում ըտենց համարձակություն չէի ունենա, որ սենց գաղտնի բաներ անեյի։ Որ մարդս իմանա շոկի կենթարկվի։