Կիսուրս շատ լավ դերձակ ա։ Միշտ ինքը գործ ունի ձեռքը ու տեղ էլ չունի սկի։ Սեփական արտելն ունի ու աշխատում ա։ Էն անգամ շոր էի տեսել շատ սիրուն, բայց ահավոր թանկ էր, հաստատ մի հարսանիք գնալու համար, էդքան գումար չէի ծախսի։ Սկեսուրս իմացավ, ասեց, կտորը կառնենք կկարեմ քո համար, ինչա եղել։
Ասեմ,, որ զարմացել էի սկեսուրիս առաջարկից, որովհետև մենք էնքան էլ լավ հարաբերություններ չունենք։ Ինքը միշտ ինձ հետ վեճերա փնտրել ու մի օր լավ էր, մի օր վատ։ Էտպես էլ առանձնացանք, որ ընտանիքս չքանդվի մեր վեճերից։զ
Հիմա, որ նման բան առաջարկեց, որոշեցի չմերժել՝ մտածելով, որ ուզում է փոխվի ու մտերմանանք։ Շորը կարեց, հագա գնացի հարսանիք ու հենց հարսանիքի ժամանակ էլ նկատեցի, որ շորի փեշի տակ ինչ-որ բան կա գնդված։ Բարեկամուհիներիցս մեկի հետ զուգարանում էինք, որ նկատեցի դա։ Ինքն էլ, որ դա տեսավ, ասեց՝ աղջի թուղթ ու գիրա շորիդ վրա։
էտ կարքը քանդեցինք, տեսանքփոքր թղթի կտոր մեջը անեծքներ։ Վայ, ոնց եմ վատացել, չէի հավատում, որ սկեսուրս էդքան հեռու կգնա ու նման բան կանի։ Բարեկամուհիս ասեց, որ երկրորդ շորա հետը բերել, չի ուզում փոխվի, ասեց դու փոխի շորդ, մեր ուրախությունը շարունակենք, իսկ էտ հարցերը հետո տանը կլուծեք։ Սկի չգիտեմ ինչ անեմ ամուսնուս ասեմ մոր արածի մասին, թե լռեմ։ Դուք ի՞նչ կանեիք իմ փոխարեն։