Պապս երկրորդ անգամ է ամուսնացել, առաջին կինը մահացավ, դրանից մի տաս տարի անց պապս ամուսսնացավ Սուսան տատի հետ: Չափից ավել բարի կին ա Սուսան տատը, պապաուս էնպես ա պահում, որ ցանկացած տղամարդ կերազեր: 17 տարեկան էի, երբ ընդունվեցի համալսարան, բայց ծնողներս փող չտվեցին, որ գնամ սովորելու:՝
Սուսան տատը ծախեց իր ծնողներից թողած տունը, տվեց ինձ, որ ես 4 տարի կարողանամ ապրեմ քաղաքում ու վարձս տամ: Ես երբեք չեմ կարող մոռանալ դա:
Հիմա ես Ամերիկայում եմ ու մի օր անգամ չեմ մոռանում տատիս ու պապիս: Ամեն ամիս փող եմ ուղարկում, որ իրանց համար ապրեն, ոչ մի բանից նեղություն չկրեն: Շատ էի ուզում, մի սիրուն տուն առնել պապուս համար, որ գնան լավ պայմաններում ապրեն: Վերջապես գտա մեր գյուղում մի տուն, որը վաճառում էին ու նոր կառուցած էր:
Երեկ խնդրեցի մանկությանս ընկերոջ, որ բանալիները տանի տա Պապուս ու տատուս, ու տանի էտ տուն: Մի խոսքով անակնկալը իրոք ստացվել էր: Զանգել էին ինձ լացում էին հուզմունքից: Նրանք էն մարդիկ են, ովքեր ամենից արժանին են: Իմ կյանքի լթանկ մարդիկ արժանի են ամենալավին: Տատուս համար ինչ էլ անեմ, մեկ ա քիչ է լինելու, ես նրա շնորհիվ եմ հիմա Ամերիկայում: