Երբ մի օր կտրեն ձեռքերդ, որ չաղոթես, հիշիր որ աղոթելու համար քեզ նույնիսկ լեզու պետք չէ: Հոգով աղոթիր ու մքով խաչակնքվիր, քեզ փրկողը քո հավատն է, ոչ թե ձեռքերն ու լեզուն…
Եթե մի օր կտրեն ոտքերդ, որ դու առաջ չգնաս, հիշիր որ քեզ առաջ տանողը ոչ թե ոտքերն են այլ կամքը…
Եթե մի օր կյանքիդ գույներն իրար խառնեն, կապույտդ` սևով պատեն, հիշիր որ լույսը հոգուդ ու գիտակցությանդ մեջ է, ոչ թե գույների: Խավարդ ցրվելու է ներսումդ ունեցած հույսի շնորհիվ…
Եթե մի օր սիրտդ կոտրեն ու դու ապրել չցանկանաս, հիշիր որ քեզ ապրեցնողը սերն է միայն:
Եթե երբևէ քեզ ցավեցնողի մահը ցանկանաս, հիշիր որ թեև լավագույն զենքը արհամարանքն է, բայց մահացու հարվածը` ժպիտդ է լինելու…
Եթե ներսումդ լույս ու սեր ունենաս, գիտակցությանդ մեջ հավատ ու կամքի ուժ, ապա կարևոր չէ թե քանիսնն են քեզ կոտրելու, միևնույնն է հաղթողը միշտ դու ես լինելու…
Լիլի Շակրի