Տարբեր տարիքի երեխեք էին խաղում բակում։ Նրա ծայրամասում մի ճահիճ կար։ Նրան մոտեցավ չորս տարեկան մի տղա, հանկարծ սայթաքեց ու ընկավ ճահիճը։ Սկսեց խեղդվել։
Երեխեքը սկսեցին օգնություն կանչել, բայց երկրորդ դասարանի աշակերտը հասկացավ, որ անհապաղ պետք է օգնել տղային: Տեսավ, որ տղան արդեն խեղդվում է, և նրա բերանից փուչիկները սկսում են դուրս գալ։ Հասկացավ, որ եթե հիմա չօգնի տղային, նրան այլևս տղային հնարավոր չի լինի փրկել: Հենց էս տղայի վճռականության շնորհիվ էր, որ երեխան չխեղդվեց։ Պարզվեց, որ դա նրա ընկերոջ կրտսեր եղբայրն է։ 8-ամյա փրկարարի մայրն ասում է, որ սովորաբար բակում միշտ գոնե մեկ մեծահասակ է լինում.
Բայց այս անգամ ոչ ոք չի եղել, փրկված տղայի մայրը մի պահ շեղվել է և հենց այդ պահին նրա որդին որոշել է մոտենալ ճահճին։ Բարեբախտաբար, տղաները չեն վնասվել: Տղան իր գործողությունները սխրանք չի համարում։ Նա վստահ է, որ նույնը կանեին բոլորը։