Հավաքարարը իր տանը տեղ տվեց անօթևան ծերունուն. Կապ շեք, երբ իմանաք թե ինչ տեղի ունեցավ հետո
Հյուրերին գրանցում էր ադմինիստրատոր Նարինեն։ Նա հյուրերին գրանցելուց հետո տեսավի իր առջև կանգնած մաշված հագուստով մի ծեր տղամարդու։ Նա մոտեցավ աղջկան և հարցրեց, թե արդյոք կան ազատ համարներ, քանի որ երկար ուղևորությունից հետո հանգստի կարիք ունի ։Ադմինիստրատորը նրան վրա արհամարհական հայացք նետեց։
Ծերունին խնդրեց նրան մտնել իր դրության մեջ և ասաց, որ կարող է վճարել: Նարինեն անհողդողդ էր, նրան խստորեն ար գելված էր սենյակի բանալիներ տալ նման հյուրերին։ Հյուրանոցի հյուրերի թվում էին միայն պատկառելի մարդիկ և ղեկավարությունը չէր պատրաստվում փ չացնել իմիջը ։Տղամարդը տեսավ, որ պատի վրա բազմաթիվ բանալիներ են կախված ։
Հյուրանոցում ակնհայտորեն կային ազատ սենյակներ: Նա փորձեց ևս մեկ անգամ համոզել աղջկան, սակայն վերջինս միայն կառավարիչին կանչեց ։ Երբ Արմենը մոտեցավ, նա սկսեց բացատրել նրան, թե ինչն է պատճառը։ Այդ ընթացքում կողքով անցնող սպասուհին վիրավորական արտահայտություն արեց ծերունու նկատմամբ։ Ծերունուն ակնհայտորեն տ հաճ էր լսել նման արտահայտություններ, բայց նրան շատ անհրաժեշտ էր համարը:
Ուստի նա ևս մեկ անգամ սկսեց համոզել, այս անգամ կառավարչին: Այդ պահին մոտեցավ շվեյցարը և սկսեց արդարանալ Արմենի առաջ ։ Ասում էր, որ գնացել է զուգարան և չի տեսել, ինչպես է ծերունին ներս մտել:Կառավարիչը հ րամայեց, որ շվեյցարը նրան դուրս նետի հյուրանոցից, ինչն էլ նա արեց:Ծերունին խնդրում էր իրեն սև մուտքով հանեն, այլ ոչ գլխավոր:
Մինչ նրանք գնում էին, նրանց տեսավ հավաքարար Անժելան։ Նրան խիստ զ այրացրեց այն, թե ինչպես են վարվում ծերունու հետ ։ Կարևոր չէ, որ նա վատ հագուստով էր, չէ որ նա նույնպես մարդ էր և արժանի էր հարգանքի ։Շվեյցարը ասաց Անժելային, որ իրեն չխ անգարի, ինքը հ րաման է կատարում: ։ Կինը հրեց նրան, իսկ ինքը բռնեց տղամարդուն,ով թվում էր, թե հոգնածությունից կընկնի հատակին ։
Անծանոթը շնորհակալություն հայտնեց նրան օգնելու համար ։ Այդ պահին,ավարտվում էր աշխատանքային հերթափոխը և աշխատակիցները սկսեցին հեռանալ հաստատությունից: Որոշները, տեսնելով Անժելային ծերունու հետ, իրենց թույլ էին տալիս ոչ երկիմաստ և վիրավորական կատակներ անել, բայց նրանք փորձում էին անտեսել դրան։
Անժելան օգնեց ծերունուն հասնել կրպակին, որտեղ տղամարդը կարողացավ հանգստանալ ։ Նրանք մի քիչ շփվեցին և նա պատմեց նրան, որ հիմա չգիտի, թե որտեղ է գիշերելու: Եկել է հեռվից և չի կարողանում մնալ հյուրանոցում :Անժելան ասաց, որ ինքը կարող է կանգ առնել իր տանը ։ Ամուսնու հետ նրանք ապրում էին մեկ սենյականոց բնակարանում, բայց կարող էին մի քիչ նեղություն քաշել։
Ամուսինը ժամանակին աշխատել է որպես ավտոմոբիլային մեխանիկ, բայց դ ժբախտ պատահարի արդյունքում այժմ չի կարող քայլել: Ճիշտ է, նա պահպանել է սերը կյանքի նկատմամբ և լավատեսությամբ է նայում ապագային ։ Նա ինքն է վերափոխել հին մեքենան, որպեսզի կառավարի այն և ահա Միշան եկավ կնոջ ետևից, ինչպես միշտ։ Անժելան պատմեց ծերունու պատմությունը:
Ամուսինը, իհարկե, չառարկեց և կրկնեց իր առաջարկը մնալ իրենց տանը:Ծերունին չէր ուզում անհարմարություններ ստեղծել այդ մարդկանց համար և սկզբում ուզում էր հրաժարվել, բայց նրանք կարողացան համոզել:Շուտով նրանք հասան տուն։ Ամբողջ երեկո ծերունին կողքից հետևում էր ամուսիններին: Նա հասկացավ, որ նրանք իսկապես սիրում են միմյանց և երջանիկ են, անկախ ամեն ինչից ։
Նրանց չէին վախեցնում դժվարությունները և նրանք ամեն ինչում աջակցում էին միմյանց ։ Ամուսինը չէր հուսահատվում և չէր ուզում բողոքում կյանքից:Ծերունին լոգանք ընդունեց, դեղորայք խմեց և պառկեց անկողնում, որը պատրաստվել է նրա համար: Անծանոթ վայրում քնելը հեշտ չէր ։ Բացի այդ, նա շատ մտածեց այն մասին, թե ինչ անարդար կարող է լինել կյանքը բարի մարդկանց նկատամամբ:
Առավոտյան Անժելան ասաց, որ ինքը կարող է իրենց մոտ մնալ այնքան, որքան կպահանջվի ։Սակայն այդ օրը ծերունին ուրիշ բան էր պլանավորել անել:Նա իրականում հյուրանոցի սեփականատերն էր և վռնդեց ամբողջ անձնակազմին և կառավարչին, իսկ Անժելային և ամուսնուն ֆինանսապես օգնեց և
վճարեց նրա ամուսնու վի րահատության գումարը, որից հետո նա սկսեց քայլել: բարի գործերը մարդիկ անում են ս րտի ցանկությամբ, բայց երբեմն դրա դիմաց կարելի է ստանալ օգնություն, որին չես սպասում: