Ես առանձնապես զ զվող մարդ չեմ, բայց երբ հարևանուհուցս որոշ մանրամասներ իմացա, զ զվանք զգացի ոչ միայն նրա խոհանոց մտնելուց, այլ ընդհանրապես շփվելուց։ Սկզբում հարևանուհիս թրջեց իմ բնակարանի առաստաղը, երբ ուսանող էինք։ Վերանորոգման համար գործնականում գումար չկար, բայց մենք միասին շտկեցինք ջրհեղեղի հետևանքները։ Եվ այսպես, մենք սկսեցինք շփվել։ Նա շուն ունի։Հարևանուհիս սկսեց ինձ ասել, որ շունը լավ վարքագծի պակաս ունի.
-Պատկերացնու՞մ ես, այստեղ նա չի ուզում լավ ուտելիք ուտել, նա պարզապես սպասում է, որ մենք դուրս գանք փողոց, իսկ այնտեղ կարող է շատ բան ուտել. -Ինչ: -Այն, ինչ փողոցում մեկ այլ շուն թողնում է: Այս խնդրի մասին լսել եմ մորաքրոջիցս։ Նա նույնպես շուն ունի և եթե փողոցում մի պահ շեղվի, շունն արդեն ուտում է այլ կենդանիների կենսագործունեության թափոնները: Մի երեկո ես գնացի հարևանուհուս մոտ թեյ խմելու։Համեղ տորթ կերանք։
Իսկ հետո հարևանուհիս մի աման վերցրեց ու դրեց հատակին։ Նրա շունը անմիջապես վազեց և սկսեց լիզել. – Ինչ ես անում: Քո շունը ամանն է լիզում: -Հա, ինչ կա դրա մեջ։ Նա լիզում է և ամեն ինչ մաքուր է, ես պարզապես պարզաջրում եմ և վերջ : Չէի կարողանում հավատալ ականջներիս։ Այսպիսի լուրերից հետո ես նրա տանը ջուր անգամ չեմ կարող խմել։ Ես շատ զզվեցի։