Հանդիպում են մի օր «Անցյալը», «Ներկան» Ու «Ապագան» և սկսում են վիճել, թե ով է մարդու համար ավելի կարևոր․․․Իմաստուն առակ, որը պետք է իմանան բոլորը
Հանդիպում են մի օր «Անցյալը», «Ներկան» Ու «Ապագան» և սկսում են վիճել, թե ով է մարդու համար ավելի կարևոր․․․Իմաստուն
առակ, որը պետք է իմանան բոլորըԱռակ ժամանակի մասին.. Հանդիպում են «Անցյալը», «Ներկան» ու «Ապագան» ու սկսում են վի
ճել, թե ով է մարդու համար ավելի կարևոր: Անցյալն ասում է.
-Մարդու համար ես ամենակարևորն եմ, ես անընդհատ նրա հիշողություններում եմ: Ես եմ նրան ամեն ինչ սովորեցրել, ինձ հաշվի
առնելով՝ նա որոշումներ է կայացնում: Իմ հարցով ոչ մի խնդիր մարդը չունի, քանի որ այստեղ իր համար շատ հարմար իրավիճակ
է: Ապագան լսում է անցյալին ու պատասխանում.
-Ես համաձայն չեմ անցյալի հետ , եթե ես չլինեմ, մարդ չի կարողանա զարգանալ,եթե ես չլինեմ,ապա ու՞մ մասին է մտածելու: Ես ամ-
բողջությամբ զբաղեցնում եմ մարդու երազանքները, ուստի նրա համար ամենակարևորն ապագան է:
Ընկերներ, Դուք տեսադաշտից բաց եք թողնում իրականությունը,_ասում է ներկան,_ մարդու անցյալն ու ապագան միայն նրա մտ-
քերում են: Անցյալ, դու արդեն չկաս, իսկ դու ապագա, դեռ չես էլ եղել: Միայն ես եմ ներկան, միջավայր, որտեղ մարդն այս պահին
ապրում է: Ապրենք ներկայով, անցյալը ետ չենք բերի, իսկ ապագան միշտ վարդագույն է և շատ հաճախ մտացածին:
Երազելու փոխարեն պետք է գործել ներկայում: