Իմանալով որ հղի եմ, վազեցի ամուսնուս մոտ ուրախ լուրը հայտնելու, բայց․․․Մտնելով տուն՝ տեսածիցս կորցրեցի խոսելու ունակու
թյունս։Ես ինձ վ ատ էի զգում մի քանի օր, առավոտյան սար սափելի սրտ խառնոց էի ունենում, և երբ ես գիտակցության կորուստ
ունեցա, որոշեցի անպայման դիմել բժ շկի: Ու պարզվեց, որ ես հ ղի եմ: Իմ ուրախությանը չափ չկար, քանի որ բժի շկնե րը նախկի
նում ինձ ասել էին, որ ես չեմ կարող հղ իա նալ։
Որոշեցի ամուսնուս անակնկալ անել: Այդ օրը առավոտյան ամուսինս ասեց,որ չի գնալու աշխատանքի և տանը կմնա:Ես շուտ դուրս
եկա օֆիսից, մտա խանութ, փոքրիկ փափուջներ գնեցի, դրեցի տուփի մեջ, տորթ վերցրի ու գնացի տուն:Չէի համբերում, թե երբ եմ
տուն հասնելու: Պատկերացնում էի էն պահը, երբ ամուսինս կբացի տուփը ու տեսնելով փափուջները, ոնց կուրախանա: Բայց երա
նի էդ պահին տուն չմտնեի, ու չտեսնեի էն ինչ տեսա:
Ես կամացուկ մտա տուն, գրեթե անաղմուկ ու գնացի ուղիղ ննջարան: Ամուսինս ու իմ մտերիմ ընկերուհին իրար հետ մեր անկողն
ում էին: Նրանց տեսա կր քոտ համբուր վելիս: Ես քիչ մնաց ընկնեի: Ամուսինս անամոթաբար սկսեց գոռ գոռալ, մե ղադրեց ինձ առ
անց նախազգուշացման տուն վերադառնալու մեջ, իսկ հետո բղավեց, որ հավաքեմ իրերս ու հեռանամ: Ես չեմ հիիշում, թե ինչպես
եմ տանից դուրս եկել:
Միայն փողոցումմ տեսա, որ փափուջներով տուփը թողել եմ տանը: Գնացի ծնողներիս տուն ու երկար ժամանակ չէի կարողանում
հանգստանալ: Մեկ օր անց, ամուսինս հայտնվեց, նա տեսել էր փափուջներն ու ամեն ինչ հասկացել էր: Եկել էր իմ հետևից, խնդր
ում էր ներել: Ես ասացի, որ չեմ ուզում տեսնել ու չներեցի նրան: Եվ խոստացա, որ նա կյանքում չի տեսնի իր երեխային: