Լիանան մենակ նստած էր անսովոր լռության ու դատարկության մեջ։ Բոլոր երեխաները գնացել էին իրենց գործին։ Աշխատանքային օրերը դեռ ինչ-որ կերպ արագ անցնում էին գործընկերների հետ շփման, տնային գործերի շնորհիվ, բայց ահա հանգստյան օրերը … Լիանայի ամուսինը ինչ-որ բան էր գտնում անելու համար: Նա գնում էր ձկնորսության և վառելափայտը կտրատում, նաև մաքրում էր գոմը, իսկ Լիանան անելիք չուներ բացառությամբ ճաշ պատրաստելու: Շուտով խոզը կվաճառվի ու կմնա միայն մեկ կատու։ Ինքն իրեն ինչ-որ կերպ զբաղեցնելու ակնկալիքով, նա գնաց խանութ հացի, թեև տանը ամեն ինչ կար։ Տան մոտ գտնվող ցանկապատի տակ նա շարժ նկատեց, մոտեց ավ ու ապ շեց։ Այնտեղ չորս տարեկան երեխա էր նստած, պարզ չէր՝ աղջիկ, թե տղա՝ ուսից շորերը կախված էին մինչև ծնկները, իսկ կոշիկները մե րկ ոտքերին էին։
Չէ որ ուշ աշուն էր։ Լիանան մոտեցա վ երեխային և սկսեց հարցաք ննել նրան։ Պարզվեց, որ նա Մարին է, ով ապրում է մոտակայքում։ Նա զբոսնում էր իր խաղալիք շան հետ: Լիանան նրան հրավիրեց իր մոտ, կերակրեց նրան ու «շանը» ։ Լիանան երեխային լողացրեց, սանրեց մազերը: Փոքրիկը մտավ խոհանոց, աչքերը փայլում էին, կարծես վա խեցած՝ նայեց ապուրի, թեյի, կարկանդակների ամանին, հետո՝ Լիանային. -Սա ինձ համար է,- նա զարմացած հարցրեց: Այո, դու պետք է սնվես: Իսկ ահա քո շան համար ոս կոր կա,- Լիանան աղջկան տվեց հավի մի փոքրիկ ոսկոր։ Աղջիկը ոսկորը սահեցրեց շան մոտ, նստեց սեղանի մոտ և այնպես կերավ, կարծես վաղուց չէր կերել։
Այդ ընթացքում Լիանան հարցրեց նրա կյանքի մանրամասների մասին։ Պարզվեց, որ մայրը մ ահացել է ալ կոհ ոլային թո ւնավորումից։ Նրան ու հորը տանից դուրս են հանել վարձը չվճարելու համար, հիմա հայրիկը ծանր հի վանդ է: Մարին սկսեց հաճախ այցելել Լիանային: Նա միշտ կերակրում էր երեխային և լավ վերաբերվում: Շուտով Լիանան իմացա վ, որ Մարիի հայրը մ ահացել է: Լիանան չթողեց, որ փոքրիկը հայտնվի մա նկատանը:նա որ դեգրեց Մարիին և սիրում է իր հարազատ երեխայի պես: Լիանայի տխուր և միապաղաղ կյանքը փոխվեց Մարիի հայտնվելով: Մարին նույնպես իրեն երջանիկ է զգում Լիանայի հետ: