Զանգեցի ընկերոջս խոսեցինք, իսկ վերջում նա մոռացավ անջատել հեռախոսը․Այն ինչ լսեցի դրանից հետո․․․Ու սա ընկեր է կոչվում
Մի օր հանգստյան օրերին ընդառաջ Ես զանգահարեցի ընկերոջս՝Եվգենիին։Ես ուզում էի հրավիրել նրան իր կնոջ հետ իր ամառա
նոց խորոված անելու,շփվելու,ժամանակ անցկացնելու համար։
Եվգենին ուրախությամբ համաձայնեց իմ առաջարկին,մենք որոշ ժամանակ հեռախոսով քննարկեցինք առաջիկա ուղևորության
մանրամասները ապա երբ խոսակցությունը ավարտվեց իմ սմարթֆոնը արգելակվեց ընկերս հեռախոսը նույնպես չէր անջատել և
ես լսեցի թե ինչպես է նա խոսում իր կնոջ հետ իմ և իմ ընտանիքի մասին:Մեր ծանոթները մեր մասին անեկդոտ էին պատմում ինձ
նրանք եղջերու էին կոչում իսկ կնոջս՝կապիկ,գյուղի մեր տունն էլ նրանք հին ավ երակ էին համարում։
Բացի այդ, նրանք դատապարտեցին մեզ այն բանի համար,որ մենք դարձանք չորս երեխաների ծնողներ մեզ անվանելով բութ և ան
պատասխանատու(Եվգենին իր կնոջ հետ երեխաներ չուներ):Հետո նրանք քննարկեցին թե ինչ էժան մթերքներ գնեն համատեղ հան
գստի համար,որպեսզի սնվեն մեր հաշվին ոչ թե իրենց։Ես և իմ կինը ցնցված էինք լսածից,մենք այդ մարդկանց համարում էինք մեր
ընկերները ևնույնիսկ չգիտեինք թե իրականում ինչ են մտածում մեր մասին:
Առաջին միտքը այն էր,որ չեղյալ հայտարարվեն բոլոր համատեղ միջոցառումները և այլևս չշփվել այդ ընկերների հետ,բայց մի քիչ
մտածելուց հետո կնոջս հետ որոշեցինք դաս տալ նրանց և ձևացրինք,թե ոչինչ տեղի չի ունեցել ամեն ինչ թողնելով ուժի մեջ։ Հանգս
տյան օրերին ինչպես մենք պայմանավորվել էինք,Եվգենին կնոջ հետ միասին եկել էր մեզ տեսնելու։Տեսնելով մեր երեխաներին նրա
նք երկուսն էլ սկսեցին ժպտալ նրանց և սիրաշահել նրանց՝իրենց ամբողջ տեսքով ցույց տալով,թե ինչպես են նրանք սիրում մեր երե
խաներին: Մեզ մնում էր միայն հիանալ այդ մարդկանց երեսպաշտությամբ։
-Ինչու երեխաներ չեք ծնում: Չէ որ տարիքը արդեն անցնում է։Միթե առողջական խնդիրներ ունեք:Մենք չենք շտապում ուզում ենք
դեռ մեզ համար ապրել։Լավ անկեղծ խոստովանեք,երևի կարծում եք որ մեր ժամանակներումերեխաներին միայն բութ ու անպատա
սխանատու եղջերուներն են ծնում։
Լսելով այդ արտահայտությունը՝մեր հյուրերը զարմացան բայց լռեցին։Եվգենին և նրա կինը իրենց հետ բերել էին էժան ձկան պահա-
ծոներ և մի տուփ կոնֆետ:Պահածոներ և կոնֆետներ,զեղչով եք գնել հարցրեցի ես նրանց։Եվգենին քթի տակ պատասխանեց ինչ
որ բան անհասկանալի էր։
-Ոչ մի սարսափելի բան չկա,ամեն ինչ հասկանալի է խելամիտ խնայողություն, հիմա ժամանակը չէ նման բանի ասացի ես մռայլ հյու
րերին — բայց դուք էլ մեզ հասկացեք, մեր տունը փլուզվում է,այգում աշխատանքը շատ է,մեզ օգնականներ են պետք:Եկեք այսպես
անենք,մեզանից սեղանը,իսկ ձեզանից օգնությունը տնային տնտեսության մեջ։
Եկեք գնանք ես ցույցկտամ ձեզ որտեղ են մեր այգու գործիքները։Եվգենին իր կնոջ հետ սկզբում մտածեց,որ դա կատակ է, բայց ես
նրանցից հետչեմ մնացել տնտեսությաննօգնելուիմ առաջարկությամբ։Մանրամասն նկարագրեցինրանց աշխատանքների կատար
ման ձևը:Միաժամանակ ես սկսեցի խորոված պատրաստել,իմ ամբողջ տեսքով ցույց տալով որ Եվգենիի օգնության կարիքը չունեմ։
Առանց երկար-բարակ մտածելու,մեր հյուրերը հորինեցին ինչ-որ հիմար պատճառաբանություն,ասելով թե շտապ պետք է քաղաք
վերադառնան։Ես այդպես էլ չհասկացա, թե արդյոք նրանք գլխի ընկան,որ այն ժամանակ ես հեռախոսով լսել էի նրանց զրույցը բայց
այդ ժամանակից ի վեր մենք այլևս չէինք շփվում։