Հարսանիքից հետո մյուս օրը սպասում էի, որ կարմիր խնձորը բերեն: Տեգորս կնիկն էլ վրա- վրա զանգում էր,հարցնում էր ձեն-ձու չկա: Վերջը ես զանգեցի աղջկաս կիսուրին: Հարցրի, բա ոնց որ կարմիր խնձոր չեն բերում, ասեց.
Ի՞նչ ձևերի հետևից ես ընկել, հիմա ո՞ր թիվն ա, նախնադարյան բաներ ա:Շշմած մնացի, բա հիմա իմ հարևաններին,բարեկամներին
ի՞նչ ասեմ: Ինչ ասես կխոսան մեր հետևից, կասեն ուրեմն մի բան էն չի: Սիլվան էդ կնիկը չի, որ իրա հետևից բամբասեն:
Որոշեցի աղջկաս հետ խոսամ: Ինքն էլ ասեց,որ ամեն ինչ նորմալա, առավոտ կիսուրն իրան ոսկի մատանի ա տվել, ճակատն էլ պաչել ա: Դե արի, հիմա իմ կողմի ժողովրդին բան հասկացրու: Մարդս էլ մի կողմից ա նե րվերս ուտում: