Ես զարմանում եմ, երբ կարծիքներ եմ լսում այն մասին, որ ԽՍՀՄ-ում աղքատ են ապրել ։ Իհարկե, բոլոր մարդիկ տարբեր կարծիք ունեն ինչպես կյանքի որակի, այնպես էլ արտադրանքի վերաբերյալ: Այն ժամանակ ապրած մարդիկ մի կարծիքի չեն հանգում: Ոմանք բողոքում են, որ այդ ժամանակ եղել է սուր դեֆիցիտ մթերային խանութներում: Մյուսները ասում են բոլորովին հակառակ բաներ:
Նրանք հիշում են, որ սառնարանում համեղ կերակուրները լիքն էին, իսկ տոներին միշտ համեղ ուտեստներ էին պատրաստում ։Արդարությամբ դատելը դժվար է ։ տարբեր տարածաշրջաններում տարբեր ձևի են ապրել:Իմ լավագույն երիտասարդ տարիները Տյումենում եմ ապրել։ Դա քսաներորդ դարի 60-ականներն էր։ Ես ու ընկերներս փոքր ժամանակ խաղողը ընկալում էինք որպես արտասահմանյան պտուղ։
Հետո ընտանիքով տեղափոխվեցինք Կուբան ։ Այնտեղ լրիվ այլ վիճակ էր: Այս ջերմ երկրամասում աճում էին տարբեր մրգեր և հատապտուղներ, որոնք չեն եղել Տյումենում և ֆինանսական վիճակը թույլ է տվել դրանք ձեռք բերել մատչելի գնով: Օրինակ բերեմ, որ դուք հասկանաք։ Հավաքարարը ամսական մոտ յոթանասուն ռուբլի էր վաստակում։ Խնձորի արկղի արժեքը ընդամենը մի ռուբլի էր:
Հացը խորհրդային քաղաքացիների վրա 16 կոպեկ էր նստում։Տոներին բոլորի սեղաններին կար միատեսակ, բայց շատ համեղ ուտեստներ: Թեյի համար թխվածք կամ տորթ էին գնում: Պատրաստում էին պելմենիներ և կարտոֆիլ մսային սոուսներ: Ալկոհոլից օղի կար: Այն ժամանակ արժեր երեք ռուբլի։ Բացի այդ, սեղանի վրա պանրով երշիկ էին դնում մի ափսեի մեջ, իսկ մյուս ափսեում շպրոտներ ։
Երշիկի որակը, կարծում եմ, քննարկման ենթակա չէ ։ Բոլորը գիտեն, որ այդ ժամանակ այն պատրաստված էր բնական մթերքից: Դա բոլորովին այն երշիկը չէ, որը գնում են ժամանակակից քաղաքացիները։ Իհարկե, նոր տարվա սեղանը չի եղել առանց աղցանների: Կարելի է եզրակացնել, որ ԽՍՀՄ-ի ժամանակներում ամանորյա սեղանը բավականին հարուստ էր:Կար նաև մեկ այլ պլյուս, դա այն էր, որ գրեթե ամեն ինչ բնական էր: Նյութը հրապարակման պատրաստեց՝ https://prolifeblog24.ru/-ը