Արմենը երեք հրաշալի դուստրերի հայր է։ Նրանք բավականին համեստ էին ապրում փոքրիկ փայտե տանը։ Քանի դեռ նա կենդանի էր, ոչ մեկին չէր հետաքրքրում նրա ժառանգությունը։ Աղջիկներին կնության տվեցին, նա մնաց կնոջ հետ և ոչ երկար։ Նա շուտով մա հաց ավ։ Սկզբում նա միայնակ դիմանում էր, բայց հետո հի վանդաց ավ։ Ավագ դուստրերը շատ զբաղված էին և չէին կարողանում գալ։
Միայն կրտսերը արձագանքեց և եկավ հայրիկին հսկելու: Ինքն ապրում էր սկեսուրի հետ։ Ելենայի տղան բանակում էր, իսկ ամուսինը անհույս հա րբեցող էր։ Ուրախությունը պատեց նրան: Վերջապես նա կտեսներ հորը և կլիներ նրա կողքին։ Արմենը փոքր տարիքից չէր սիրում իր դստերը՝ Ելենային։ Նա կա սկածում էր, որ նա իրենը չէ։ Ոչ ոքի նման չէր: Երկու մեծերն իրենց հոր պատճենն են։
Նրա կինը երդվում էր նրան, բայց Արմենը չէր հավատում նրան։ Գյուղում լուրեր էին տարածվել, որ Ելենան ուրիշ տղամարդուց է։ Սրա պատճառով շատ վե ճեր եղան, շատ արցո ւնքներ թ ափվեցին։ Անցան տարիներ, ամեն ինչ հանդարտվեց, բայց միայն մինչև Արմենը սկսեց խ մել և հիշեց Ելենային։ Ելենան ոտքի վրա կանգնեցրեց հորը։ Նա կերակրեց նրան, քայլեց նրա հետ,
բայց նա դեռ չէր ուրախանում, միայն զա յրանում էր Ելենայի հայացքից։ Երբ ավագ դուստրերը գալիս էին, նա թռվռում էր այնպես, կարծես ուրիշ մարդ լիներ։ Ելենան փորձում էր չերևալ։ Հեռվից ուրախանում էր, որ հայրը լավ տրամադրություն ունի։ Նա խնդրում էր քույրերին ավելի երկար մնալ, սակայն նրանք չէին համաձայնվել։Նրանց գնալուց հետո Արմենն ընկնում էր խորը ապա տիայի մեջ՝ չէր խոսում,
չէր ուտում, չէր խ մում, վեր էր կենում միայն անհրաժեշտության դեպքում։ Մի օր զուգարան գնալու ճանապարհին նա ընկավ, Ելենան մի կերպ քարշ տվեց նրան անկողին։ Դրանից հետո նա բռնեց նրա գլխից և, նայելով նրա աչքերի մեջ, գո ռաց. -Աղջի՛կս։ Ելենան պատասխան գո ռաց. -Հայրիկ, պարզապես մի մե ռիր: Շտապ օգնո ւթյուն եկավ: Բժ իշկները հույս չէին տալիս:
Մի անգամ եկան ավագ դուստրերը։ Տեսան հոր վիճակը ու գնացին։ Ելենան խնամում էր, մերսում էր անում, համեղ կերակրում, տարբեր վարժություններ անում՝ ա յան շրջանառությունը բարելավելու համար։ Շուտով նա հորը ոտքի կանգնեցրեց՝ կատարելով բ ժշկի բոլոր հրահանգները։ Զբոսանքի էր տանում ձեռք ձեռքի տված. -Ներիր ինձ, աղջիկս, ես լրիվ հիմար եմ։
Ձեռքերդ ոսկե են: Կներես. Ելենան ոչինչ չէր կարողանում պատասխանել, միայն լա ցում էր ու համբուրում հոր ձեռքերը։ Շուտով հայրը մ ահացա վ և թողեց իր կրտսեր դստերը ողջ ժառանգությունը: Մեծերը չէին կարողանում հավատալ, որ նա ամեն ինչ թողել է Ելենային։Երբ երկու ավագ քույրերը վի ճեցին, նա չգիտեր՝ ցույց տա հոր նամակը, թե ոչ. -Ես ունեմ մի դուստր՝ Ելենան,- գրված էր նամակում։Նյութը հրապարակման պատրաստեց ` News87daily.com-ը: