Տասը տարի հանդիպում էր ամուսնացած տղամարդու հետ: Մենք ծանոթացանք օֆիսում, սիրահարվեցինք: Ինձ ասում էր., որ կին ու երեխա ունի, բայց կնգան չի սիրում, հանուն երեխու ա ապրում: Մինչև հիմա ա պշած եմ, նց էր կարղանում ինձ խաբեր: Ես էլ ապուշի պես հավատում էի: Էն, որ նա ամուսնացած էր, ուներ որդի, ես պատահաբար իմացա։ Երբ մենք հանդիպում էինք մի քանի տարի:
Ես սիրում էի, ու չէի ուզում իրանից բաժանվեի: Բայց մի օր տեսա, որ ուրիշ կնոջ հետա համ բուրվում: Պահոոո՜: Ես, առանց նրա անունը տալու, պատմեցի ամեն ինչի մասին իմ ընկերուհիներին։ Ինձ զգուշացրին, որ էդ պատմությունը լավ չի ավարտվի։ Պարզվեց, որ էլի սի րո ւհի ունի: Ստացվում ա իրան շեյխի տեղ էր դրել ու հարեմ էր պահում, բայց իմ վրա խաբար չկար: Ընկերուհիներիս օգնությամբ գտա իրա մյուս սիր ու հուն ու կնոջը: Պատմեցի ու պատռեցի էդ հիմ արի դիմակը:
Մենք միավորեցին մեր ուժերը ու որոշեցինք դրա հախից գանք: Անկեղծ ասած, ես խղճացի իրա կնգան։ Խեղճը ոնց էր լա ցում վի րավո րանքից: Հետո նա հանգստացավ ու ասաց, որ նախամուսնական պայմանագիր են կնքել։ Ըստ որի՝ դա վա ճա նության համար ամուսինը կկորցնի ողջ ունեցվածքը։ Իսկ մենք երկու սիրու հի ներս ներկայացրինք նրա դա վա ճա նության ապացույցը։ Գործը շահեց կինը։ Դա վա ճանը մնաց «առանց վա րտիքի»: Ինձ հետ կատարվածի համար միայն ես եմ մե ղա վոր. Ամուսնացած տղամարդու հետ կապնվելու կարիք չկար։