Անժելան ծնվել է գյուղում։ Նրանք իրենց գյուղում մի գո ւշակ ունեին, որը հանրաճանաչ էր։ Նա երբեք չի սխալվել իր կանխատեսումների մեջ: Երբ Անժելան ընդամենը ութ տարեկան էր, նա կանխագո ւշակեց, որ երկու ամուսնություն կունենա: Մեկը կլինի անհ աջող, ձանձրալի, իսկ մյուսը՝ լի սիրով ու երջանկությամբ։ Միայն երկրորդում նա կկարողանա իրական սեր գտնել։ Անժելան քննադատական մտածելակերպ ուներ, բայց հիշում էր այդ խոսքերը: Ընդհանրապես, նա հավատում էր ճակատագրին: Երբ նա մեծացա վ, նա սկսեց հարմար թեկնածու փնտրել առաջին և անհաջող տղամարդու դերի համար։
Նա ուզում էր արագ վերջ տալ այս առաջին տհ աճ ամուսնությանը, որպեսզի ստանամ իր հաջողակ տոմսը։ Այդ ժամանակ նրան հանդիպես Սևակը: Սևակն իրենց համալսարանական խմբում գերազանց ուսանող էր:Գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչները այնքան էլ չէին սիրում նրան, քանի որ նա նման էր դասական նժույգի։ Աղջիկները նույնիսկ խո ւսափում էին նրանից։ Մի օր Անժելան նստեց նրա կողքին. – Ի՞նչ է քեզ պետք,- հարցրեց Սևակը: -Դե, դու ուղղակի մեր խմբում ամենախելացին ես, դրա համար նստեցի քո կողքին: -Չնայած դու գեղեցիկ աղջիկ ես, բայց իմացիր, որ ես քո փոխարեն տնային աշխատանքներ չեմ անելու։ Նույնիսկ հույս չունենաս։ – Կարծես շատ շտապեցի քո մտավոր կարողությունների մասին եզրակացություններ անելիս: Ես դրա կարիքը չունեմ:
-Իսկ քեզ ինչ է պետք: Նրանք պայմանավորվեցին զբոսնել հանգստյան օրերին: Նա առանձնահատուկ զգացմունքներ չուներ Սևակի նկատմամբ, բայց նա վստահելի էր, ջանասեր, և բացի այդ, նա իսկապես խելացի էր: Նա ընտրեց նրան որպես իր առաջին ամուսին: Այսպիսով նրանք ամուսնացան: Ամուսնությունն այնքան հարմարավետ էր թվում, որ Անժելան մոռացել էր իր ծրագրի և արագ ամուսնալուծության մասին։ Ամուսինը լավ էր վաստակում, Անժելայի համար գնում էր ամեն ինչ: Նա ապրում էր և ոչ մի բանի կարիք չուներ։ Հինգ տարի անց Սևակը դարձավ շատ հարուստ մարդ։ Ժամանակի ընթացքում Անժելան իսկապես սիրեց նրան։ Նա հասկացա վ, որ ավելի վստահելի ամուսին ոչ մի տեղ չի գտնի։ Նա նույնիսկ մոռացել է գո ւշակության մասին: