Սոնան արդեն երեսունինը տարեկան էր և երբեք ամուսնացած չէր։ Բայց նա ցանկանում էր մայրանալ։ Նա արժանապատիվ գումար էր վաստակում և բավականին ապահովված կին էր: Նա հղ իացավ արտամա րմնային բե մնավորմամբ: Հղ իութունը նորմալ ընթացք ուներ: Նշանակված օրը ծնվեց նրա փոքրիկ հրաշքը: Աղջիկը փոքրիկ հրեշտակի էր նման: Բայց հանկարծ նորաթուխ մայրիկի հետ տարօրիինակ բան կատարվեց: Նա չցանկացավ տեսնել իր փոքրիկին: Երբ բու ժքույրը երեխային բերեց նրա մոտ, նա ձեռքով հետ հրեց՝ ասելով.
Տարեք ստեղից դրան, չեմ ուզում տեսնել էդ ուռոդին: Բժ իշկները փորձում էին նրան համոզել, բայց նա ոչինչ լսել չէր ուզում: Արդյունքում նա չզիջեց և պնդում էր, որ հրաժարվում է: Սոցիալական աշխատողները կապ հաստատեցին նրա հարազատների հետ՝ հույս ունենալով, որ նրանք կարող են օգնել: Հաջորդ օրը՝ վաղ առավոտյան, Սոնայի մայրը եկավ դստեր մոտ, բայց նա մենակ չէր։ Նրա հետ մի մարդ էր, ով երկար ժամանակ սիրահարված էր Սոնային: Նա ոչինչ չգիտեր նրա հղիության մասին։ Սոնայի մայրը պատմեց նրան ամեն ինչ,
և նա վերջապես որոշեց գնալ սիրելիի մոտ: Բակում՝ ամբողջ հի վանդանոցի դիմաց, նա մի ծնկի իջավ ու ամուսնության առաջարկություն արեց. Սոնա, կամուսնանա՞ս ինձ հետ։ Ես քեզ շատ եմ սիրում, ես պատրաստ եմ հայրություն անել քո երեխային: Սոնան միանգամից փոխվեց, կարծես գիտակցեց, թե ինչ սխալ էր պատրաստվում գործել: Նրանք երեքով վերադարձան տուն, իսկ երեք տարի անց ընտանիքում համալրում եղավ՝ նրանք որդի ունեցան։