Ես հայտնվեցի շատ տհ աճ իրավիճակում. Ես չեմ ուզում խնա մել հի վանդ մորս, և դրա համար ունեմ անձնական պատճառներ։ Ես պատրաստ չեմ յուրաքանչյուր հարազատի բացատրել, թե ինչու եմ պլանավորում մորս տանել ծերանոց։ Հիմա ես լուրջ ճնշում եմ զգում բոլոր հարազատների կողմից (մոտ ու հեռավոր): Մայրս չկարողացավ ազատվել ինձանից Ես հիմա 40 տարեկան եմ, մայրս 80 տարեկան ա։ 40 տարեկանում մայրս իմացավ, որ նա հ ղի է և ժամկետը մեծ էր, ուստի նրան ոչ ոք աբորտի չէր տարել։ Մայրիկիս պատմելով՝ մինչ իմ ծնվելը 5 կամ 7 անգամ ազատվել է երեխաներից (ստույգ չի հիշում)։ Մայրս ընդհանրապես չէր պլանավորում ինձ ծննդաբերել, ուստի նա փորձեց հղ իությունն ընդհատելու տարբեր ժողովրդական մեթոդներ։
Ինչպե՞ս իմանամ այս ամենը: Այսպիսով, նա ինքն է ինձ այդ մասին պատմել գույներով: Ամեն վի ճա բանության ժամանակ մայրը կրկնում էր. «Իզուր չէր, որ ուզում էի ազատվել քեզնից»։Պարզվեց, որ համառ երեխա էի, և արդյունքում ծնվեցի մի ընտանիքում, որտեղ ինձ ոչ ոք չէր սպասում։ Ի դեպ, ով է իմ հայրը, ես դեռ չգիտեմ, իմ բեղ մնա վորման պահին մայրս հանդիպել է տարբեր տղամարդկանց հետ։ Մեծ մասամբ քույրս էր զբաղվում իմ դաստիարակությամբ (ծննդյանս պահին նա 16 տարեկան էր): Հիմա մամաս հի վանդա, բայց ես ցանկություն չունեմ իրան խնամել, հաստատ որոշել եմ կտանեմ ծերանոց: