Մոր խնամքը ծանր բեռ դարձավ որդու համար։ Նա չէր կարող աշխատել լրիվ դրույքով, ինչպես նախկինում: Նա փորձեց օգնություն խնդրել քրոջից և եղբորից, բայց եղբայրը զանգերին չէր պատասխանում, իսկ քույրն անընդհատ ասում էր, որ փոքր երեխաներ ունի, ժամանակ չունի։ Այսպիսով, նրանք մնացին մենակ այս դժվարության հետ:Շուտով մայրը երկրորդ ինսո ւլտը տարավ, որի պատճառով նա չկարողացավ քայլել։ Վահանը երկար 6 տարի խնամեց մորը։ Նա մտածում էր, որ իր կյանքի իմաստը միայն ընտանիքին օգնելն է։ Բայց մայրը չէր ուզում այդպես թողնել։ Մի անգամ Վահանը վերադարձավ տուն և այնտեղ գտավ մի անծանոթ կնոջ։ Պարզվեց, որ նա իրենց հարևանի աղջիկն է,
ով երկար բացակայությունից հետո վերադարձել էր։ Վահանը և Ելենան անմիջապես ընդհանուր լեզու գտան։ Պարզվեց, որ նա շատ քաղցր ու պայծառ կին է։ Երբ նրանք սկսեցին ընկերություն անել, Վահանն անկեղծորեն ասաց, որ չի թողնի մորը։ Բայց Ելենան դա չէր էլ պահանջում՝ ամեն ինչ հիանալի հասկանալով։ Ժամանակի ընթացքում նա նույնիսկ տեղափոխվեց նրանց մոտ՝ օգնելով խնամել մորը։
Կինը հույսի շող դարձավ Վահանի մռայլ կյանքում։ Սակայն նրանց նոր խնդիր էր սպասվում: Շուտով մ ահ ացավ Վահանի մայրը։ Մեկ այլ կա թվածից հետո նա հանկարծակի հեռացավ: Վահանը շատ տխրեց, քանի որ շատ կապված էր մոր հետ։ Երբ նա ընտրում էր մոր համար վերջին հանդերձանքը, պահարանում մի փոքրիկ փաթեթ գտավ։
Բայց նա չափազանց ընկճված էր այն բացելու համար: Դրա համար այն ուղղակի դրեց սեղանին։ Հո ւղարկավորությանը ներկա եղան նաև փոքր երեխաները։ Վահանն ուրախացավ, որ գոնե եկել էին մորը վերջին ճանապարհ դնելու։ Սակայն նա չցանկացավ շփվել նրանց հետ։ Չէ որ մոր հի վանդության 6 տարիների ընթացքում երբեք չեն զանգել, չեն եկել։
Եվ, ինչպես Վահանը հասկացավ հո ւղարկավորությունից հետո, նրանց անհա նգստացնում էր ոչ այնքան մայրը, որքան նրա երեք սենյականոց բնակարանը։ Վահանին առաջարկեցին գնել բնակարանի իրենց մասերը։ Նրանք ակնարկեցին, որ եթե համաձայնություն չստանան, կդիմեն դատարան։ Վահանն ընկճված էր։ Չէ որ նա գիտեր, որ ստիպված է լինելու վաճառել բնակարանը։
Բնակարանի արժեքի մի մասը վճարելու գումար չուներ։ Վերադառնալով տուն՝ նա նկատեց կապոցը սեղանի վրա։ Նա բացեց ու զարմացավ: Այնտեղ կար լիքը փող և մի նամակ։ Նա բացեց այն։ Դրանում մայրը հայտնում էր, որ Վահանն իր որդին չէ։ Առաջին հղիության ժամանակ նա վի ժել է։ Հետո նա ու ամուսինը որոշել են երեխա որ դեգրել։
Նա շնորհակալություն հայտնեց նրան իր հետ մնալու համար, ինչպես նաև ն երողություն խնդրեց, որ անձամբ չի կարողացել ասել ողջ ճշմարտությունը։Նամակին կցված էր նաև կտակ: Այնտեղ ասվում էր, որ կուտակված գումարը պետք է հավասարապես բաժանվի կրտսեր երեխաների միջև։ Բնակարանը պետք է մնար Վահանին՝ առանց գույքը բաժանելու իրավունքի։
Վահանը ապ շել էր մեկ օրում այդքան լուրերից։ Կինը, ով նոր էր մտել սենյակ, վա խեցավ։ Նա գո ւնատ էր։ Նա նրա հետ քննարկեց իրավիճակը։ Ելենան սիրալիր ժպտաց և ասաց. -Տարբերություն չկա, որ արյո ւնակից չեք։ Դու էիր նրա համար ամենաթանկը: Դա ամենակարևորն է: Կտակը իրավիճակը փոխեց։ Վահանն ազնվորեն գումարը բաժանեց փոքրերի միջև: Նրանք, թեև դ ժգոհ, բայց նահանջեցին։ Վահանը վերջապես սկսեց կառուցել իր ընտանեկան կյանքը։