Ես Գոհարն եմ 23 տարեկան մի ամիս առաջ եմ ամուսնացել սիրածս տղայի հետ։ 2 տարի ընկերություն ենք արել։ Երբ մեր ընկերության մի տարին լրացավ Աշոտը որոշեց որ ընտանիքիս հետ պետք ա ծանոթանա։ Եկավ մեր տուն հաց կերանք ամեն ինչ երազածիս պես էր։ Անցավ մի քանի օր ասաց որ իր ծնողներն էլ ինձ են հրավիրում իրենց տուն։ Երկար պատրաստվեցի գնացինք իրենց տուն շատ լավ անցավ։ Ինչպես հեռակա այդպես էլ բնական շբումից ապագա սկեսուրիս շատ հավժանեցի։ս
Ծանոթությունից անցել էր 2 ամիս Աշոտի մոր հետ արդեն կարելի ասել ընկերուհիների պես էինք։ Շատ էր դուրս եկել։ Սկզբում մինչև Աշոտի հետ ծանոթանալը միշտ մտածում էի որ չեմ կարող ուրիշ կնոջ հետ ապրել։ Բայց հիմա այլ կերպ եմ մտածում։Սակայն նախորդ 10 օրերը ամեն ինչ փոխեցին իմ կյանքում։ Երբ նեղրամսից եկանք իմացանք որ Աշոտի մայրը տան մաքրուհուն աշխատանքից հանել ա։ Աշոտը ասաց նոր մարդ կգտնի բայց մայրը ասեց գործ չունես։ Անցավ մի շաբաթ արդեն բնականոն ձևովո աշխատանքի էինք գնում ու շաբաթվա ընթացքում մենակ կիրակի օրն եմ կարողանում նորմալ քնել։
Սակայն անցած կիրակի ամուսինս խնդիրներով պայմանավորված գիշերը տուն չէր եկել ես էլ քնել էի ու առավոտ 10ին սենյակիս դուռը բացվեց ինձ թվաց ամուսինսա բայց սկեսուրս էր առանց չափազանցնելու մի մեծ թավա ջուրը շփեց անկողնում վրաս ու վատ տոնով ասեց միհատ շուտ հելի քնիցդ կարողա հորտ տուննա լիքը գործ կա տունը անելու։ Արթնացա վախեցած տենց վատ առավոտ կյանքումս դեռ չէի ունեցել։
Հետո պարզվեց որ տան աշխատողին հանելա որ ես տան գործերը անեմ։ Ամուսնուս ասացի եղածի մասին ահավոր բարկացավ։ Գնաց մոր հետ խոսալու դռան հետևից լսում էի ինչ ա ասում վիճեցին իրար հետ սկեսուրս ասեց կարողա հարս եմ բերել որ մի հատ էլ տան աշխատող պահեմ էկելա էս տուն թող մաքրություն անի։ Հիմա չգիտեմ ոնց մնամ էս տանը, չեմ հասկանում ոնց կարելի ա էս դարում տենց մտածել ու ապրել։