Ես մանկուց երազել եմ սիրող կին և երջանիկ երեխաներ ունենալ: Իմ երազանքն իրականացավ. Ես ծանոթացա մի գեղեցիկ աղջկա հետ և որոշ ժամանակ անց ամուսնացա նրա հետ։ 26 տարեկան էի, երբ ծնվեց մեր առաջնեկը։ Ես երջանկությունից յոթերորդ երկնքում էի: Ես միշտ էլ երազել եմ որդի ունենալ: Հետո ծնվեց աղջիկս: Ամեն ինչչ լավ էր, լավ փող էի աշխատում: Ես բառերով չեմ կարա բացատրեմ իմ սերը երեխեքիս հանդեպ: Երեխեքս ու կինս իմ թուլությունն էին:
Սիրում էի նրանց խեն թի պես: 20 տարեկանում աղջիկս հղ իացավ ընկերոջից: Իսկ էդ ստա հակը հրաժարվեց աղջկանիցս, անհետացավ: Ծնն դաբե րությունը դժվար անցավ, աղջիկս շատ ար յուն կորցրեց։ Նա փոխներարկման կարիք ուներ: Ես ար յուն տվեցի, բայց իմ ար յունը չհամապատասխանեց: Բժ իշկն ասեց, որ փաստորեն ես երեխու հայրը չեմ: Շո կ էր իմ համար: Որոշեցի հայրության թեստ անցնել։ Արդյունքները եկան մեկուկես շաբաթ անց։
ես վերցրի ծրարը և մի պահ մտածեցի, որ իմ համար նշանակություն չունի, թե ինչ արդյունք կլինի, ես սիրում եմ իմ երեխեքին: Հասա տուն, ծրարը տվեցի կնգաս: Մի երկու ժամ հետո կինը հավաքեց բոլոր իրերը և արդեն կանգնած էր բնակարանի շեմին։ Երեխաները շատ էին վրդ ովվել և նույնիսկ դուրս չեկան մորը տեսնելու։ Անցել է մի քանի տարի։ Ես ապրում եմ երկու երեխաների և թոռնուհուս հետ։ Իսկ կինս այդպես էլ չներկայացավ։ Միայն երբեմն զանգում ա երեխաներին, բայց նրանք դեռ չեն կարողանում ներել նրան …