Ծննդատանն եմ աշխատում, ինձ շատերը կճանաչեն նույնիսկ, որովհետև երկար տարիների փորձ ունեմ իմ ոլորտում։ Պաշտում եմ իմ գործը ու հղիներին։ Անհամբեր ամեն հղիի հետ սպասում եմ երեխու խնվելուն, սպասում եմ առաջին լուսանկարին ու լիքը այլ բաների։
Հերթական հղին պիտի գար մոտս սոնոգրաֆիայի։ Ընդունեցի հղիին արդեն մոտավորապես 4 ամսական էր հղիությունը ու փորը բավականին մեծ էր։ Նախորդ սոնոգրաֆիաները ես չէի արել։ Առաջին անգամ էի իրեն ստուգելու։ Ստուգում էի ու հանկարծ նկատեցի մի բան, որը կարծում եմ շատերին անակնկալի կբերեր։ Երբ հղիի թղթերը նայում էի, տեսել էի, որ մի պտղի մասին է խոսքը ու հանկարծ սոնոգրաֆիայի ընթացում պարզում եմ, որ պտուղը մեկը չի, այլ երկուսն են։
Մյուսը չափերով ավելի փոքր էր ու հնարավորա թաքնվածա եղել, որ չեն նկատել, շատ հազվադեպ լինում ա նման բաներ։ Իմ պրակտիկայում դեռ նման բան չէր եղել։ Երբ որ մայրիկին ասեցի, ահավոր զարմացավ ու սկսեց լաց լինել երջանկությունից։ Ասեց, որ երկար տարիներ են պայքարել երեխա ունենալու համար ու սա ուղղակի օրհնությունն է Աստծու, որ միանգամից երկուսն են ունենալու։
Իհարկե մի փոքր ռիսկեր էի տեսնում, բայց լուծվող հարցեր էին ու հսկողության տակ գտնվելով ոչ մի խնդիր չէր ունենա։ Իրոք, որ կայնքը հրաշք բան է ու չգիտես, թե ինչ կլինի։ Ամուսնուն էլ ներս ենք հրավիրել ու լուրն ասել, կնոջ պես ինքն էլ հուզվեց։ Տա Աստված, որ բոլոր զույգերը վայելեն այս երջանկությունը։