Մարդուս հետ ամուսնացած եմ արդեն տաս տարի, մի հատ էլ սիրուն աղջիկ ունենք։ Մարդս միշտ զբաղված ա իրա գործերով, հիմնականում ուշ-ուշ ա տուն գալիս։ Դե ես էլ հասկանում եմ, քանի որ կարևոր գործերով ա զբաղվում։ Մի քանի օր առաջ ինձ ու աղջկաս Դիլիջան ա ուղարկել, ասել ա, որ կարանք մի շաբաթ մնանք, սաղ ֆինանսական հարցերը լուծել ա։՝
Բանից պարզվում ա, որ կիսուրս էլ մեր գնալու մասին տեղյակ չէր, խեղճ կինը պատահական մեր տուն ա գնացել ու տեսել, որ տղեն ուրիշ, ջահել աղջկա հետ սիլի-բիլիյա անում։ Տղուն ամոթանք ա տվել, ինձ էլ զանգել պատմում էր։ Ասում ա, ես էլ եմ կին ու ամեն ինչ հասկանում եմ, չեմ ուզում, որ խաբված ապրես, քո որոշումն ա, ներում ես ների, կամ էլ բաժանվի։
Բայց կիսուրս ինձ խնդրեց, որ գոնե էս անգամը տղուն հնարավորություն տամ, ինքն էլ ինձ կօգնի, որ խելքի բերենք էտ մարդուն։ Ախր զարմանում եմ, ոնց մարդս կարար իմ հանդեպ ըտենց սխալ գորրծեր, իմ իմանալով մենք լավ էլ ընտանիք էինք, հաշտ ու համերաշխ էլ ապրում էինք։ Սենց էլ թարսություն։ Դուս ա գալիս, որ էտ չեմ էլ ուզում ասեմ, թե ինչը հատուկ մեջ տնից դուրս ա հանել, որ իրա ուզածը անի։