Հարսանիքը մեկ ամսից է, դիմումը ներկայացվել է գրեթե մեկ տարի առաջ։ Մենք ոչ մի կերպ չէին պատրաստվել այս միջոցառմանը, քանի որ մտածում էինք երկուսիս համար տոնել և վերջ։՝՝
Բայց ընկերները սկսեցին ուղեղներս հարդուկել , որ մեր հարսանիքի համար արդեն հանգստյան օր են վերցրել և ուզում են ուրախանալ էդ օրը, հարազատներն էլ են արձակուրդ ուզում։
Գնեցի սովորական զգեստ, շղարշ, պատվիրեցի լուսանկարիչ։ Ուզում եմ նկարելու համար կանչել միայն ծնողներիս, հետո ճաշել ռեստորանում, առանց մորաքույրների, տատիկների, պապիկների, հորեղբայրների, ընդհանրապես, առանց հին սերնդի, ովքեր դժվարությամբ կդիմանան այս իրադարձությանը :
Բայց չէ բոլորը շիշնեն մցնում որ իրանց ուզածով լինի ինչա թե հաց ուտեն:Հլա ասեցի, որ չեմ ուզում մի օրվա համար որ սաղ գա ն տժժան ու ուրախանան վարկերի տակ ընգնեմ։Շատ կոպիտ եմ ասել, նենց որ հիմա ոչ մեկ չի գրում ոչ էլ զանգումա։