Տղես համալսարանում ա սովորում: Գիտեմ, որ էտքան էլ լավ չի սովորում, հաճախ ա խնդիրներ ունենում, բայց դե կարում ա գլուխ հանի ու իրա հարցերը լուծի էլի կոպիտ ասած:՝՝
Մի քանի օր առաջ էլ տղուս դասախոսն էր զանգել ու կանչել համալսարան: Ինձ թվաց ինչ որ լուրջ խնդիր ա, որ կանչում ա, տղուս հացրեցի՝ ինչ ես արել, ասեց՝ պապ, ոչ մի բան:
Հելա, գնացի ու պարզվեց էտ կինը ինջ լրիվ ուրիշ բանի համար էր կանչել ու էտ պատճառը տղուս հետ ընդհանրապես կապ չուներ: Առաջարկեց գնանք, նստենք մի տեղ ու իրար մոտիկից, ավելի լավ ճանաչենք:
Ես իրա փոխարեն գետւնը մտա ճիշտն ասած ամոթից ու մերժեցի՝ ասելով, որ ես չեմ պատրաստվում տղուս դասախոսի հետ հանդիպեմ, ամուսնացած եմ ու ունեմ կին, ում շատ եմ սիրում:
Երևի մեկ մեկ համալսարան եմ որ տղուս տարել, տեսել, սիրահարվել ա ու որոշել ա սենց քայլի գնա, բայց դե ես չեմ կարա համաձայնվեմ էտ առաջարկին ու հենց իրան էլ էտ մասին ասեցի: