Գնացել էի խանութ տան համար առևտուր անելու: Հասել էի դրամարկղի մոտ սպասում էի հերթիս: Ուրեմն ինձնից առաջ մի տղամարդ էր կանգնած, իրենից առաջ էլ հարս ու կիսուր էին կանգնած, որ վճարումն անեն: Ապրանքներն էին դատարկում: Գիտեմ, որ հարս ու կիսուր են, որովհետև մեր կողմերից են, չեն ճանաչում, բայց շատ եմ տեսել: Մի խոսքով սկեսուրը զամբյուղից ինչ ապրանք հանեց, հարսը դրեց մի կողմ՝ ասելով աշխատողին, որ սրանք մի հաշվեք:՝
Էս կինն էլ ասումա, աղջի ոնց չհաշվի, օրերից մի օր սիրտս մի բանա ուզել, թող հաշվի ես իմ թոշակից կտամ էտ փողը: Հարսը պտտվել ասումա, սուս մնա, մի խայտառակի ինձ հիմա, ինչ ասում եմ էտ արա: Էտ կնոջ վերցրածը ընդամենը անանուխի կոնֆետ էր, որ եսիմ ինչ գումար չէր ու պահածոյացված ձուկ: Մոտ 1500 դրամի պատմություն էր: Բայց հարսը չէր թողնում, որ դա անցկացնի վաճառողը:
Ու էտ շոուն բոլորը տեսնում են: Պատճառը ոչ մեկ չգիտի ինչի չէր թողնում հարսը կիսուրը առնի էտ կոնֆետն ու շպռոտը, բայց էն որ շատ կոպիտ էր խոսում տարեց կիսւորի հետ դա ահավոր էր: Էնքան արեց, վերջը իմ դիմացի կանգնած տղամարդը ասեց, հաշվեք էտ երկու ապրանքը գումարը իմ ապրանքի հետ կտամ:
Էս աղջիկը նայեց էտ մարդուն, նայեց կիսուրին ասեց՝ այ պառավ, քո բկի պատճառով խայտառակ եղանք ու դուրս եկավ: Հետևից էլ սկեսուրը դուրս եկավ ու չվերցրեց ապրանքը: Շատ տհաճ պատկեր էր իրականում: Մարդն ասումա ես իմ թոշակի փողով կառնեմ դու գործ չունես, նա վատանում էր մի հատ էլ փոխանակ ամոթից գետինը մտնի, շոու չսարքի կասսայի մոտ, վճարի գնա, բոլորին վատդրության մեջա դնում: Չգիտեմ, ինչի ասես ականատես կլինես էս կյանքում: