Դստերս հարսանիքի օրը գնացինք գերեզմաններ, ասեց՝ ուզում եմ պապաս էլ ինձ հարսի շորով տեսնի․էն ինչ էղավ գերեզմանոցում, ուղղակի անբացատրելի էր, շշմել էինք բոլորս զարմանքից։Ամուսինս կյանքից հեռացել ա շատ տարիներ առաջ, երբ որ էրեխեքը հլը փոքր էին: Ես եմ էրեխեքին մեծ դժվարությամբ պահել ու մեծացրել:
Մեծ աղջկաս ամուսնության օրը էկավ ու ես էնքան երջանիկ էի, որ իրան սպիտակ զգեստով եմ տեսնում: Աղջիկս ասեց, որ հարսա նիքի օրն էլ ուզում ա գնա գերեզմաններ՝ ասեց ուզում եմ, որ պապան էլ ինձ էս զգեստով տենա, նոր խիղճս հանգիստ կլինի:
Տենց էլ արեցինք, գնացինք գերեզմաններ ու ինչ կատարվեց ընդեղ, ապշել էինք բոլորս: Երբ որ հասանք, գերեզմաններում տեսանք մարդուս կորած ախպորը, ով շիրիմը գրկած նստած էր: Բոլորս քարացել էինք, որովհետև երկար տարիներ էր իրանից ոչ մի լուր չունեինք ու բոլորս մտածում էինք, որ կյանքից հեռացել ա:
Մեզ տեսավ, գրկեց, փաթաթվեց ու պատմեց, թե ինչի մեջով ա անցել ու ուր ա էղել էս ամբողջ տարիների ընթացքում: Բոլորս քարա ցել էինք, որովհետև ոնց որ սա մարդուս ուղարկած նշանը լիներ, որ հենց էտ օրը, հենց գերեզմաններում գտանք իրա կորած ախպ որը:
Մինչև հիմա ոչ մեկս ուշքի չենք գալիս: