Հայրս ինձ ու քրոջս միատեսակ ա սիրել, բայց հարսանիքիցս հետո ամեն ինչ փոխվեց․ Էն օրը իրա ծնունդին ընենց բան արեց, որ հի մա ամուսինս չի թողնում ծնողներիս հետ շփվեմ․․․Դե դուք ասեք, դա անելու բա՞ն էր։Պապաս միշտ ինձ ու քրոջս հավասար ա վերա բերվել:
Եթե մեզնից մեկին ինչ-որ իր էր գնում, անպայման երկրորդն էլ պիտի մյուսի համար գներ: Երբեք չենա զգացել տարբերություն, բայց ամուսնանալուց հետո կարծես ամեն ինչ փոխվեց:Հայրս քրոջս ամուսնուն շատ ջերմ ընդունեց ու կարելիա ասել տաղայի պես էր վե րաբերում, բայց երբ ես էի ծանոթացրել ընկերոջս հետ հայրս նրան չէր հավանել:
Ամեն առիթի ինձ ասում էր բաժանվեմ, որ քրոջս ամուսնու պես տղա գտնեմ, իսկ ես շատ էի սիրում ու անկեղծ չէի հասկանում ինչա էդպես վատ տրամադրված: Մի կերպ համոզեցի, որ սիրում եմ ու իրեն դեմ գնալով ամուսնացա:Ամուսինս շատ հոգատարա ու աշխ ատասեր:
Մենք իսկապես շատ երջանիկ ենք իրար հետ, նույիսկ կենցաղային վեճեր չենք ունենում, ես էլ հիմարի պես մտածում էի, որ հայրս մեզ կտեսնի ու կփոխի կարծիքը ամուսնուս մասին:Բայց իր 50 ամյակի խնջույքին նենց բան արեց, որ հիմա ամուսինս արգելում է անգամ հեռախոսով կապ պահեմ ծնողներիս հետ:
Մեծ խնջույք էր կազմակերպել մայրս ու մեր բոլոր բարեկամներ եկել էին:Հայսր էլ որոշեց շնորհակալության կենաց ասր, վեր կացավ ու բոլորի ներկայությամբ ասաց, որ շատ ուրախա նման բարեկամություն ունենալու համար, որ եկել են իրեն շնորհավորելու, բացի իմ ամուսնուց: Ասց, որ մեկա երբեք չի համակերպվելու մեր ամուսնության հետ: Էնքանից հետո էլ ինչ երես ունեմ տուն գնալու, ամ ուսնուս էլ չեմ մեղադրում: