Սկեսուրս ինձ երբեք չի սիրել ու չի էլ թաքցրել դա, բայց․․․Վերջերս մի այնպիսի բան է արել, որ մինչև հիմա խելքի չեմ գալիս։ Մեր ըն տանեկան կյանքի յոթերորդ տարում, երբ ավագ աղջիկս արդեն պատրաստվում էր դպրոց գնալ, կյանքը մեզ համար փոխվեց: Այս ուրբաթը ես կհիշեմ իմ ամբողջ կյանքում։
Այդ օրը ամուսինս սովորականից մի փոքր ուշ վերադարձավ աշխատանքից: Երեխաներս վազեցին նրան ընդառաջ: Սեղանի վրա ընթրիք կար, բայց ամուսինս տարօրինակ կերպով մի հեռացավ որդուց և դստերից և գնաց պահարանի մոտ՝ իրերը հավաքելու:Ես ոչինչ չհասկացա և հարցրի, թե ինչ է կատարվում և ի պատասխան լսեցի, որ գնում է այլ ընտանիք։
Մա հացու լռության մեջ ամուսինս հավաքեց ճամպրուկն ու պայուսակը, ներողություն խնդրեց և, թողնելով բանալիները, հեռացավ։ Երեխաներս ու ես, հավանաբար, մոտ մեկ ժամ նստեցինք՝ փորձելով հասկանալ, թե ինչ է տեղի ունենում: Այդ ժամանակ աղջիկս սկ սեց լաց լինել, ես գրկեցի նրան,իսկ տղաս խաղալիքներով գնաց մի անկյուն ու ամբողջ երեկո նստեց այնտեղ՝ աննպատակ դասավո րելով մեքենաներն ու զի նվորիկները։
Մենք պաշտոնապես ամուսնալուծվեցինք, ամուսինս բնակարանը չպահանջեց, բայց ինչ-ինչ պատճառներով երեխաներիս եկող ալի մենտի չափը բավականին քիչ ստացվեց։ Հետո իմացա, որ նոր ընտրյալը շատ հեռու է երիտասարդ աղջիկ լինելուց, ինչպես ենթադր վում էր սկզբում։Նա նաև երկու երեխա ունի, և, բացի նրանց խնամքից, ամուսինս վճարում է բնակարանի վարկը։
Իմ եկամուտով երկու երեխայի պահելը շատ խնդրահ արույց էր։ Երբ երբեմն լինում էին դժ վար օրեր և հավելավճարներս անհետա նում էին, դրամապանակիս նայելը բավականին տխուր էր լինում: Մի օր տղայիս մանկապարտեզից տուն տանելիս, հանդիպեցի նախկին սկեսուրիս։
Նա սպասում էր ինձ և, ողջունելով ինձ, ասաց, որ ուզում է խոսել ինձ հետ։Սկզբում խոսակցությունը լավ չէր ստացվում, բայց հետո տատիկը հառաչեց ու խոստովանեց.
-Ես շատ եմ կարոտում թոռներիս։ Նա եկել էր որդու համար նե րողություն խնդրելու: նա ասաց, որ ուզում է ինձ գումարով օգնել:
-Ահա,- սկեսուրս ծրար մեկնեց ինձ,- եթե հնարավոր է, կուզենայի երբեմն-երբեմն գալ ձեզ մոտ: Ես շնորհակալություն հայտնեցի նր ան օգնության համար,ասացի, որ կարող է տեսնել թոռներին, երբ ցանկանա: Այդ ժամանակվանից թոռներս պարբերաբար տեսնում են տատիկին, հիմա ես ունեմ մեկին, ում վրա կարող եմ ապավինել, եթե պետք է երեխաներիս տանը թողնել։
Չէի սպասում, որ ինձ չսիրող սկեսուրս զուտ մարդկային համակրանք կցուցաբերի մեր հանդեպ, թոշակից փող կտա թոռներին մեծ ացնելու համար։