Հարսանիքի հենց առաջին գիշերը սկեսուրս ննջասենյակի դուռը բացեց ու․․․Ահավոր վատ դրության մեջ հայտնվեցինք ես ու ամու սինս։Հարսանիքի հենց առաջին գիշերը նենց ենք խայտառակվել, որ ամոթից չգիտեմ ինչ անեմ: Ուրեմն ասեմ, որ հարսանիքը շատ լավ անցավ, ամեն բան հրաշալի էր ուղղակի, լավ տրամադրությամբ եկանք տուն:
Բոլորով եկանք տուն, տնեցիք էլ որոշել էին էտ օրը գնան տալիս տանը մնան, մեզ մենակ թողեն: Ես ու ամուսիսն արդեն ննջարա նում էինք, մեզ հաջող արեցին գնացին: Մեկ էլ մի 10 րոպե չանցած սկեսուրս մեր ննջարանի դուռը բացեց:Ահավոր ամոթ էր, համ մենք շատ վատ վիճակում հայտնվեցինք, համ սկեսուրս էր իրան վատ զգում: Ես ու ամուսինս ահավոր սոված էինք մնացել:
Սկեսուրս խոհանոցում ուտելու բաներ էր դրել, մենք էլ սոված գելերի պես էտ ուտելիքները բերեցին սենյակ, հեռուստացույցը միաց րինք՝ երկուսս էլ ֆուտբոլի գիժ ենք, խաղ կար էտ օրը:Որոշեցինք նայենք խաղը համ էլ հաց մաց ուտենք: Էնքան հոգնած էինք, որ ի վիճակի էլ չէինք ուրիշ բանի մասին մտածելու, բացի էտ էլ ով էր ընկել հետևներիցս էլի:
Հիմա սկեսուրս դուռը բացեց էտ ամեն ինչը տեսավ, զարմանքից ապուշ էր կտրել, ասեց բանա մոռացել, եկել էր վերցնի ու արագ դու րս եկավ: հիմա նենց վատ եմ զգում ինձ, չգիտեմ իմ մասին ինչ կմտածեն, որ շատակեր չտես եմ, թե ինչ: