Դարի անեկդոտ․ Ամուսինը կնոջ հետ վիճելով բարձրացավ ավտոբուս, վիրավորանքներ, լեզվակռիվ․ Հենց այդ ուղևոր կանանցից մեկը իրեն չկորցրեց և ասաց․․․
Օրվա անեկդոտ․ Ամուսինները լեզվակռիվ տալով բարձրանում են ավտոբուս և փոխադարձ վիրավորանք նրը շարունակվում են նաև ավտոբուսում․ Այդ պահին ուղևոր կանանցից մեկը միջամտեց․․․Մի օր ավտոբուսով գնում էի տուն, երբ կին ու ամուսին բարձրացան։ Հետևում էի դասական վ եճին․ դ ժգոհ հայացքներ, իրար ձեքռից հեռախոս վերցնել, անդադար վի րավո րանքներ, արց ունքներ և կանացի սպ առնալիքներ․
-Արդեն հոգնել եմ քեզանից։ Հեռացիր իմ կյանքից։ Կգնամ, ես տնից կգնամ․․․երեխային էլ կտանեմ քեզանից հեռու։
Մի խոսքով, ամենասովորական տեսարանը, որը երբեմն լինում է իրարից հոգնած մարդկանց միջև։ Եվ այդ ժամանակ անսպա-սելի մի բան եղավ։ Կողքիս նստած էր մի երիտասարդ կին, ով հեռախոսով էր զրուցում այդ ամբողջ ընթացքում, սակայն, հավա-նաբար, զուգահեռ հետևում էր ամուսնական զույգին։ Եվ նա հանկարծ բարձր ձայնով ասաց․
-Պատկերացնում ես, հենց իմ աչքի առաջ մի տղամարդ քիչ-քիչ ազատ է դառնում։ 5 րոպե և վերջ, ամուսնալո ւծություն․․․ Իսկ ես այստեղ եմ նստած, հիանալի տարբերակ եմ, այնպես չէ՞։ Հա, ոնց որ թե երեխա կա, բայց ոչինչ, ամսական մի անգամ տեսնի, բա-վական է․․․Հա, վատիկը չէ։ Մի քիչ էլ սպասեմ, մոտենամ և ծանոթանամ։
Ամուսինները միանգամից լռեցին և սկսեցին նայել այդ աղջկան։ Կինը մոտ նստեց ամուսնուն, բռնեց ձեռքը, ամուսինն էլ հայաց-քը գցեց նոր երկրպագուհուն, և իրենից գոհ ձեռքը գցեց կնոջ ուսին։ Հենց այդ պահին ողջ ավտոբուսի ժողովուրդը, որ շունչը պահած հետևում էր իրավիճակի ընթացքին պայթեց ծիծաղից: Զույգը նույնպես ծիծաղում էր..