Այս պատմությունը իմ կյանքը բաժանեց «առաջ»-ի և հետո»-ի: Հավանաբար արժե սկսել նրանից, որ ես աշխատում էի որպես սովորական մենեջեր տուրիստական ընկերությունում և իմ կյանքը բավականին սովորական էր: Հետո ես ընկեր ունեցա՝ Նարեկը։ Նրա հետ լավ ու հանգիստ հարաբերություններ ենք ունեցել, բայց սիրավեպ երբեք չի եղել։ Աշխատանքի ժամանակ մեզ սկսեցին առաջարկել գնալ Իսպանիա և հյուրանոցում ադմինիստրատոր աշխատել՝ խոստանալով լավ աշխատավարձ և հանգստանալու ժամանակ։ Ընդհանրապես, այն ամենը, ինչ նրանք պատմում էին, կարծես հեքիաթ էր, ես համաձայնեցի:
Սկզբում Նարեկը փորձեց հակառակում համոզել ինձ, բայց հետո հանգիստ թողեց ու ասաց, որ սպասեմ, բայց նույնիսկ այն ժամանակ ես գիտեի, որ չեմ ցանկանա վերադառնալ իր մոտ։ Մենք հայտնվեցինք ծովափնյա մի գեղեցիկ քաղաքում և այնտեղ իմ կյանքը սկսեց փայլել իրական գույներով: Դիսկոտեկներ, լողափեր, ծանոթություն նոր տղամարդկանց հետ, ովքեր չէին կարողանում աչք կտրել ինձանից: Նարեկի հետ իմ շփումը սահմանափակվում էր հազվագյուտ հաղորդագրություններով: Այնուհետև ես ռոմանտիկ հարաբերություններ ունեցա գործընկերոջս հետ:
Ես չէի կարող հավատալ իմ բախտին, քանի որ նա իսկական ռոմանտիկ էր, ում հետ գիշերները քայլում էի ծովի ափով, դիմավորում արևածագեր, նա ինձ նախաճաշ էր բերում անկողին և այլ մանրուքներ: Ընդհանրապես, մեր հարաբերությունները այնպիսին էին, ինչպիսին լավագույն ֆիլմերում են լինում, ուստի շատ վրդովվեցի, երբ իմացա, որ նա տուն է գնում։ Նա ինձ հուսադրեց ու ասաց, որ մի քանի օրից կվերադառնա, քանի որ գնում է միայն քրոջ հարսանիքին։ Բարեբախտաբար, ես չհասցրի կարոտել նրան, քանի որ զբաղված էի աշխատանքով, իսկ հետո լսեցի տարօրինակ խոսակցություն իմ ղեկավարի և գործընկերոջս միջև։ Նրանք խոսում էին իմ սիրելիի և նրա կնոջ մասին։ Չափազանց զարմացա և որոշեցի գաղտնի լսել, հետո իմացա, որ ամուսնացած է, ունի երկու երեխա և գնացել է տուն, քանի որ կարոտել է իր ընտանիքին։
Հաջորդ օրը ես թռա տուն։ Թռիչքից հետո տանը շատ վատ էի ու անընդհատ ս րտխա ռնոց էի ունենում, որոշեցի հղիության թեստ հանձնել, քանի որ ամեն ինչ շատ տարօրինակ էր և դրական արդյունք ցույց տվեց։ Մինչ ես լաց էի լինում՝ փորձելով հասկանալ, թե ինչպես հայտնվեցի նման խառնաշփոթի մեջ, առաքիչը թակեց իմ դուռը՝ մեկնելով ինձ մի մեծ ծաղկեփունջ և Նարեկից գրություն.
– Ես սպասում էի քեզ, արի այսօր հանդիպենք մեր տեղում, ժամը վեցին: Ես այլևս ոչինչ չէի ուզում թաքցնել նրանից և երբ մենք տեսանք միմյանց, ես նրան ասացի ողջ ճշմարտությունը: Նրա աչքերում տեսա, որ նա ամենևին էլ զարմացած չէր։ Հետո գրպանից մի մատանի հանեց. -Երևի ամենալավ պահը չէ, բայց դարձիր իմ կինը: Ես չէի կարող հավատալ, որ դա ինձ հետ է պատահում, քանի որ ես հենց նոր էի պատմել նրան դավաճանությանս մասին և որ կրում եմ ուրիշի երեխային։ Չնայած ամեն ինչին, ես նրանից ժամանակ խնդրեցի մտածելու համար և մի քանի օր անց ասացի «այո»: Վերջերս նշեցինք մեր ամուսնության հինգերորդ տարեդարձը և միայն հարսանիքից հետո հասկացա, թե որքան հիմար էի, երբ չէի գնահատում այդքան սիրառատ ու հանգիստ Նարեկին ։