Մորս ապահովեցի ամեն ինչով, նույնիսկ իմ միջոցներով տունը կապիտալ վերանորոգեցի, բայց․․․Շնորհակալության փոխարեն ին-
ձանից նեղացելի, միայն նրա համար, որ ծնունդին միայն ծաղիկ եմ տարել։Չգիտեմ ինչու, մամաս իմ նկատմամբ միշտ հակակրանք
ա ունեցել: Նա միշտ առանձնացնում էր մեծ քրոջս, իսկ ինձ միշտ թերագնահատում:
Ես փորձեցի մորս ապացուցել, որ ես ինքս ինչ-որ բան արժեմ։ Բայց ապարդյուն։ Քուրս իրա համար միակն էր։ Մաթեմատիկայի օլիմ
պիադայում արժանացել եմ մրցանակի։ «Գուցե հեշտ հարցեր էր ընկել»,- մեկնաբանում էր մայրս: Ընդունվել եմ համալսարան՝ անվճ
ար, ասեց. Ավելի լավ կլիներ աշխատանք կգտնեիր բարձր աշխատավարձով։ Բարձր աշխատավարձով աշխատանք գտա.
«Դու պետք է երեխաներ ունենաս, ոչ թե աշխատես: Կարճ ասած, նա թքած ուներ իմ բլոր ձեռքբերումների վրա:
Ես հոգնել եմ միշտ պայքա րել մորս հավանությանը արժանանալու համար: Ես սկսեցի ապրել ինձ համար: Բայց մորս մենակ չեմ թո-
ղել. Ես հասկանում էի, մենակ թոշակով չի կարող յոլա գնալ։ Հետևաբար, ես նրա համար մթերք էի գնում, վճարում էի կոմունալնե
րը: Հետո մորս բնակարանը կապիտալ ռեմոնտ արեցի:
Իմ ողջ խնայողությունները ներդրեցի նրա բնակարանի վերանորոգման համար։ Ես նույնիսկ ստիպված էի վարկ վերցնել, որպեսզի
վերանորոգումը լինի ամենաբարձր մակարդակով։ Արդյունքում մայրը գոհ էր։ Բայց մամաս մի օր չհարցրեց, թե որքան արժեր վերա
նորոգումը։ Երկու օր առաջ մայրիկիս ծննդյան օրն էր։Ես նրան զգուշացրել եմ, որ իմ ամբողջ գումարը ծախսել եմ նրա տան վերա-
նորոգման վրա, այնպես որ ինձանից նվեր չպիտի սպասեր։
Ես ծաղկեփունջ վերցրի ու գնացի: Հյուրերի ներկայությամբ մամաս ինձ սկսեց նա խա տել։
-Ափսոսացի՞ր մորդ համար նվեր առնես, ինձ այդ ծաղկեփունջը պետք չէ: Այստեղ համբերությունս հատեց.
«Բայց չե՞ս ուզում, մայրիկ, հյուրերիդ ասես,թե ում հաշվին է բնակարանի վերանորոգումը, քո ոշակո՞վ ես սառնարանը լցնում, ինչու՞
հյուրերիդ չես ասում, թե ով է գնում քո դե ղերը, ով է վճարում քո կոմունալները: Ես գնացի շրխկացնելով դուռը։