Վարդիթերը մի կողմ էր դնում իր բոլոր խնայողությունները։ Կոպեկները քիչ էին, քանի որ վարկի և կոմունալ ծառայությունների համար պետք է վճարեր։ Քիչ էր մնում ուտելիքի համար և նա ու ամուսինը ուտում էին միայն մակարոնեղեն։ Նա արդեն հինգ տարի էր, ինչ նույն վերարկուն էր կրում, նույնիսկ աշխատավայրում ամաչում էր գործընկերների առաջ։ Ամուսինն ուզում էր համեղ բաներ ուտել և ստիպում էր Վարդիթերին գնել լավ մթերքներ: Նա ստիպված պետք է վերցներ այն գումարը, որը նա խնայել էր վերարկուի համար։ Բայց համեղ ընթրիքից հետո ամուսինն արհամարհանքով անցա վ խոհանոցի կողքով և շրխկացրեց սենյակի դուռը։ Հետո հեռախոսազրույցից նա հասկաց ավ, որ ամուսինն սկսել է ուտել մոր մոտ։ Նրանց տանը միշտ վե ճեր էին լինում: Վարդիթերի տնօրենը սկսեց նկատեց, որ նա իր նման չէ և չի կարողանում նորմալ աշխատել. -Վարդիթեր, ինչ է կատարվում: Միգուցե ձեզ արձակուրդ է պետք:
Վարդիթերն սկզբում ուզում էր լռել, բայց արց ունքներն ինքնին հոսեցին և նա պատմեց ամեն ինչ. – Մեր ձեռնարկությունը հանրակացարան ունի, մի քիչ պետք է վճարես։ Մտածիր այս առաջարկի մասին, գուցե ավելի լավ լինի։ Վարդիթերը դուրս եկավ գրասենյակից և որոշեց տուն գնալ։ Նա անցնում էր թանկարժեք ռեստորանի մոտով և պատուհանից տեսավ ամուսնուն՝ գործընկերոջ հետ։ Նա որոշեց գա ղտնի լսել, թե ինչ են խոսում տղամարդիկ. -Կինս արդեն հոգնեցրել է իր մակարոնեղենով, թող ինքն ուտի:Նա չի հասկանում, որ ես սովոր եմ ֆրանսիական ճաշերին։ -Կինդ չգիտի, որ քո աշխատավարձը արդեն երկար ժամանակ է բարձրացրել են։ -Ինչու նա պետք է ընդհանրապես որևէ բան իմանա: Նա իր աղքատությունից այն կողմ ոչինչ չի տեսնում: Թող իր աշխատավարձով իմ վարկը փակի։ -Չես վախենում, որ նա կթողնի քեզ:
-Ում է պետք նրա պես մոխրագույն մուկը: Վարդիթերը չդիմաց ավ և ամուսնուն բացականչեց. – Իսկ ես կգնամ: -Գնա այստեղից, մի ամաչեցրու, – պատասխանեց ամուսինը: Երեկոյան, երբ ամուսինը վերադարձավ տուն, Վարդիթերը չկար։ Նա հավաքել էր իր բոլոր իրերը, բանալիները թողել սեղանին և տեղափոխվել հանրակացարան: Փաստորեն, որ եթե չես վճարում ամուսնուդ վարկը, ուրեմն բավականաչափ գումար է մնում ոչ միայն վերարկուի, այլև երկարաճիտ կոշիկների համար։ Վարդիթերը նորից սկսեց ապրել։ Բայց ամուսինը չէր սպասում, որ այդքան գումար կգնա բնակարանի կոմունալներին ու վարկին։ Այժմ նա միայն երազում է ֆրանսիական ռեստորանի մասին։