Մեfենայnվ գնnւմ էի, մեկ էլ sեuա մի կին՝ նusած fարին լաց է լինnւմ, իuկ կnղfին երեf երեխաներ nւ կապnցներnվ լիfը իրեր. այն, ինչ եղավ հեsn..

Աշխատանքից հետո մեքենայով տուն էի գնում, երբ այն հանկարծ ճանապարհին սկսեց կանգ առնել:

Ես հազիվ հասա մոտակա բենզալցակայան և շատ ուրախ էի, որ ճանապարհի մեջտեղում չմնացի և չխանգարեցի երթևեկությանը:

Բայց ամուսնուս զանգելուց առաջ ես նկատեցի մի կնոջ, որը նստած էր սյունի մոտ և լա ց էր լինում:

Ես բարձրացա նրա մոտ: Նա երիտասարդ էր, բայց չափազանց հոգնած ու ընկճված տեսք ուներ: – Ամեն ինչ լավ է? Ես կարող եմ օգնել քեզ?

– Ես հարցրեցի և նկատեցի մոտակայքում գտնվող մի մեքենա ՝ երեք երեխաների հետ և մի փունջ իրեր: «Ես չեմ ուզում, որ իմ երեխաները տեսնեն ինձ լ աց լինելուց:

Այնուհետև նա ասաց, որ իր ընկերը 2 ամիս առաջ իրեն թողել է, և որ այժմ պայքարում է ծայրը ծայրին հասցնելու համար:

Երբ վարձը վճարելու համար բավարար գումար չկար, նա ամբողջովին հուսահատված էր և ստիպված էր ծնողներից խնդրել իրենց երեխաների հետ որոշ ժամանակ մնալ:

Նրանք ապրում էին շատ հեռու, բայց նա ուզում էր այնտեղ փորձել ոտքի կանգնել: Հետո ես ասացի. «Ես չգիտեմ ՝ ​​աղոթել եք, թե ոչ, բայց Աստված ինձ ուղարկեց ձեզ մոտ:

Ես վճարեցի նրա բենզինի համար, իսկ հետո մենք շատ սնունդ և խմի չքներ գնեցինք: Նրա երեխաները սոված գա յլերի պես ցատկում էին ուտելիքները տեսնելուց, և մենք դեռ մի քանի րոպե կանգնած մեքենայի կողքին զրուցում էինք:

Վերջապես նա գրկեց ինձ, շնորհակալություն հայտնեց ամեն ինչի համար և հարցրեց. – Դուք հրեշտա՞կ եք:

Սա հուզեց ինձ և ես սկսեցի արտ ասվել: Ես ասացի: «Սիրելիս, հրեշտակները տարվա այս շրջանում շատ զբաղված են, ուստի երբեմն Աստված օգտագործում է հասարակ մարդկանց:

Այլ մարդու հրաշքի մի մասը դառնալը անհավանական զգացողություն է: Եվ գիտե՞ք որն է ամենահետաքրքիրը: Իմ մեքենան այնուհետև միացավ, և ես ապահով հասա տուն:

Հրաշքներ լինում են ամեն օր, բայց դրանք երբեք չեն լինում ինքն իրեն: Հրաշքները գալիս են մեր աշխարհ մարդկանց միջոցով:

Մտածեք դրա մասին հաջորդ անգամ, երբ տեսնեք մեկին, ով օգնության կարիք ունի: