Երևանը երևի թե անչափ դժվար կլիներ պատկերացնել առանց այն իրավիճակների, որոնցով այն շարունակ շրջապատված է եղել։
Մեր օրերի սիրելի քաղաքն ասես երբեք չի դադարել հիացնել բոլորին ինչպես իր հետաքրքիր պատմությամբ և նաև հուշերով, նույն կերպ էլ նաև ներկայի հետ անմիջական այն հիշոությունների կապը, որոնք նաև նախկինում ապրել են մեր շատ համաքաղաքացիներ, ինչն էլ ի դեպ իր հերթին համընկել է նաև նրանց կյանքի ամենից հետաքրքիր ժամանակաշրջանի՝ երիտասարդության հետ։
Աբովյան փողոց-Տեր-Ավետիքյանի շենքը․ շատերը չեն հիշի «Կոշիկի խանութը» կամ «Կոկտելանոցը»
Շատերն իսկապես հասցրել են վայելել և զգալ մեր քաղաքի այն ժամանակաշրջանի կյանքը, երբ սրճարաններից ընդհուպ մինչև գինետներ լեփ-լեցուն էին ուրախ մարդկանցով շարքերը, ինչպես նաև մեկը մյուսի հոգսով և ուրախությամբ նույնպես կիսվողները։
Աբովյան փողոց-Տեր-Ավետիքյանի շենքը․ շատերը չեն հիշի «Կոշիկի խանութը» կամ «Կոկտելանոցը»
Շատ ու շատ բաներ կարծես թե լիովին փոփոխվել են և մեր օրերում ևս դրանք հասցրել են ենթարկվել ներկայիս այժմյան ժամանակակից մեթոդներին ևս։
Աբովյան փողոց-Տեր-Ավետիքյանի շենքը․ շատերը չեն հիշի «Կոշիկի խանութը» կամ «Կոկտելանոցը»
Շատ այլ միջոցներ կարծես թե կան, որոնք ևս մեզ համար այժմ գուցե սովորական են թվում, սակայն այն ժամանակների ապրած մեր սիրելի երևանցիների համար գուցե մի փոքր ներկայիս վարքերն ու բարքերն առավել քան խորթ թվան։
Աբովյան փողոց-Տեր-Ավետիքյանի շենքը․ շատերը չեն հիշի «Կոշիկի խանութը» կամ «Կոկտելանոցը»
Սակայն հին հատվածներ կարծես թե ևս մնացել են այժմ մեր քաղաքում, որից մի փեքր ասես հենց այն հին շունչն է մեզ փոխանցվում, ինչին ի դեպ նաև մենք սովոր էինք նախկինում։