Սկեսուրիս վիրահատության համար, մենք վաճառեցինք մեր տունը, բայց վիրահատությունից հետո, երբ գնացինք նրա տուն, մեզ
չընդունեց․․․Նրա խոսքերից ուղղակի ապշեցի։ Մի տարի առաջ կիսուրիս ինքնազգացողությունը կտրուկ վա տացավ: Մի ամսում
շատ արագ սկսեց քաշը կորցնել:
Հետազոտության արդյունքում պարզվեց, որ կիսուրիս մոտ քաղ ցկեղ կա ու շտապ վի րա հատություն ա պահանջվում, որը պետք է
արվեր արտասահմանում: Մեծ գումար էր պետք: Ամուսինս անմիջապես վաճառքի հանեց մեր բնակարանը: Ես լռեցի, հասկանում
էի, որ կշեռքի նժարին նրա մոր կյանքն է:Ես ինքս ծնող ունեմ և հանուն ծնողիս ես նույն կերպ կվարվեի:
Ամեն ինչ բարեհաջող անցավ: Սկեսուրս սկսեց ապա քինվել: Մենք այդ շրջանում ապրում էինք վարձով բնակարանում: Երբ սկեսու
րիս վիճակը կայունացավ, մենք որոշեցիքն տեղափոխվել նրա բնակարան: Կարծում էինք, որ նա մեզ կընդունի, քանի որ նրա կյան
քը փրկելու համար էինք վաճառել մեր բնակարանը:Բայց նա չցանկացավ մեզ լսել: Ամուսինս սկսեց մորը բացատրել, որ մեզ համար
դժվար է ամեն ամիս վարձ տալ:
Բայց սկեսուրս անդրդվելի էր: Ասաց, որ մեզ ոչ ոք չէր խնդրել վաճառել բնակարանը: Ես ու ամուսինս շո կ ապրեցինք, ամուսինս ա-
սաց. Իսկ այդ դեպքում ինչպե՞ս կկարողանայինք վճարել վի րա հատության համար: Կիսուրս շատ վրդո վ ված ասեց. Ես էդպպես էլ
գիտեի, որ երեսովս եք տալու: Ստացվում է, մենք փրկեցինք նրա կյանքը, բայց մեր երեխաներին անտուն թողեցինք: