Երեխայի լույս աշխարհ գալը տուն երջանկություն է բերում։ Նաև զգալի ֆինանսական ծախսեր։ Երեխան արագ է մեծանում, և երկու ամիս առաջ գնված հագուստը փոքրանում է։ Շատ մայրիկներ կողմ են հագած մանկական իրեր նվեր ստանալուն։ Իկս ես կտրականապես դեմ եմ։
Հղիության վերջին շրջանում իմ շատ ընկերուհիներ ինձ սկսեցին առաջարկել իրենց երեխայի փոքրացած իրերը, ու շատ էին զարմանում, երբ հրաժարվում էի վերցնել։ Շատերն ասում էին, որ իրենց էլ մի ուրիշ ծանոթ է տվել շատ բաներ, հագցրել են ու ամեն ինչ նորմալ է։ Ես հասկանում եմ տնտեսելու՝ նրանց ցանկությունը, բայց ես ինքս եմ ուզում նորը գնել փոքրիկիս համար։
Հասկանում եմ, որ տարբեր իրավիճակներ են լինում, սակայն ուզում եմ հանգիստ լինել երեխայիս առո ղջության համար։ Բացի այդ շատ իրեր կան, որոնք կարծես միանգամյա լինեն։ Օրինակ՝ տոտիկները։ Մի քանի անգամ լվանալուց հետո դրանց մեծամասնությունը կորցնում է նախնական տեսքը։
Չեմ ուզում, որ երեխաս կրի հագուստ, որն անցել է մի քանի ձեռքով։ Թեկուզ և նորի տեսք ունի։
Ես կարծում եմ, որ ավելի լավ է գնել մատչելի, բայց նոր հագուստ։ Ոչ մեծ քանակությամբ, այլ որքան իսկապես հարկավոր է։
Ինչի համար զգեստապահարանը լցնել անպետք իրերով։ Օրինակ, 3 ամսական երեխայի ինչի՞ն են պետք կոշիկները կամ 5 հատ տաբատ։
Հատկապես մեծ ուշադրություն է պետք դարձնել փոքրիկի առաջին կոշիկներին։ Ուրիշի հագածը կարող է լինել անհարմար, նաև բացա սաբար ազդել ոտ քերի ձևավորման վրա։ Նոր կոշիկները մարդու ո տնաթաթի ձևին համապատասխան դեֆո րմացվելու հատկություն ունեն։
Երբեք չեմ կարող իմանալ, թե ինչ պատմություն ունի այս կամ այն իրը։ Իսկ երեխայիս մաշկն այնքան նուրբ է ու զգայուն, որ կարող է տուժել ցանկացած գործոնից։ Իսկ մի՞թե արժե խնայել երեխայի առո ղջության վրա։