Աղջիկս մի շոր ունի, որը նվիրել էր իրեն բարեկամներիցս մեկը։ Ես այդ բարեկամիս չեմ սիրում, որովհետև շատ վա տ էներգիա կա նրա մեջ։Աղջիկս չգիտեմ՝ ինչու որոշեց, որ իր նշանդրեքի օրը հենց այդ շորը պետք է հագնի։ Ես դեմ էի, այդ որոշմանը, զգում էի, որ մի վատ բան է լինելու, ինձ չլսեց հագավ ու նշանի օրը տղայի տատին մա հացավ։Նշանը տեղի չունեցավ։ Ես զգուշացրել էի, որ չհագներ, այդ շորի մեջ այնքան բա ցասական էներգիա կա, որ անգամ անզեն աչքով դա երևում ա։
Երազիս մի օր, տեսա, որ այդ շորը շները գզզում էին։ Արթնացա ու աղջկաս ասեցի, բալես էտ շորը անգամ շներն են երազիս պատռել, որ դու չհագնես։Չեմ հասկանում՝ ինչ սա տանա էր մտել մեջը, որ որոշեց դա իր նշանին հագնել։
Էնքան սիրուն շորեր ունի՝ ինչու գնաց կպավ դրան ինքս էլ չեմ հասկանում։ Սատ անան իսկապես ընկելա աղջկաս հետևից ու ես չեմ կարողանում ոչինչ անել։