Հայերիս շատ եմ սիրում, թեկուզ և հիմա, բախտի ու ճակատագրի բերմամբ, հայտնվել եմ օտար ափերում ու այստեղից եմ հետևում հայրենիքումս տեղի ունեցող իրադարձություններին։ Ինչ էլ որ լինի, իմ ազգի կողքին եմ, ու ուզում եմ էնպես անեմ, որ մյուս տարի արդեն իմ երկիր տեղափոխվեմ, բիզնես հիմնեմ։
Բայց մինչև էդ ԱՄՆ-ում եմ ապրում։ Խանութ ունեմ, դա եմ աշխատացնում, եկամուտով ապրում եմ։ Ինչ ազգի մարդու հետ ասես, որ չեմ շփվում, ինչ տեսակի մարդու ասես, որ չեմ հանդիպում էստեղ, ու ամեն անգամ ավելի ու ավելի եմ սիրում իմ հայ ազգին։
Էն օրը խանութս մկեը մտավ՝ հեռախոսով խոսելով։ Լռության մեջ մեկ էլ լսեմ՝ թուրքերեն ա խոսում։ Այ քեզ բան՝ ասեցի՝ էս հաստատ թուրք ա։ Անմիջապես ինձ չկորցրի ու մեր հայկական Քոչարին միացրի խանութով մեկ։ Էս մի րոպե լռեց, հետո անմիջապես գլխի ընկավ ու նենց փախավ, էլ դու սուս։