Ջահել ժամանակ ես շատ սիրուն էի, տղամարդկանց ուշ քը գնում էր իմ համար: Ինձ էլ դուր էր գալիս ուշադրության կենտրոնում լինել: 21 տարեկանում ծանոթացա Սմբատի հետ, մեր գործարանում էր աշխատում: Սիրում էինք իրար ու ամուսնացանք: Սմբոն լավ մարդ էր շատ, հոգատար էր, ուշադիր էր իմ նկատմամբ: Ամուսնությունից մի տարի հետո տղես ծնվեց: Սմբոն ինձ շատ էր օգնում: Բայց մի բանը լավ չէր: Սմբոն շատ փող չէր աշխատում, բայց ես սիրում էի շքեղ կյանքը: Տղես մեծացավ, գնաց մանկապարտեզ, ես էլ ընդունվեցի աշխատանքի: Մեր աշխատողներից մեկը սկսեց կողքերս պտտվել:
Գևորգն ինձ թանկ ռեստորաններ էր տանում, թանկ նվերներ էր տալիս: Հարուստի տղա էր: Մարդս ջոկել էր, որ ուրիշ մարդ կա իմ կյանքում: Ես էլ խոստովանեցի, ասեցի, որ ուրիշին եմ սիրում: Մենակ մի բան հարցրեց. Մեր տղու մասին մտածե՞լ ես:Բաժանվեցինք, ես տեղափոխվեցի Գևի առանձնատուն: Ինձ ձեռների վրա էր պահում: Տարվա մեջ 4-5 անգամ գնում էինք հանգստանալու: Ես ուզում էի իրանից էրեխա ունենայի, բայց ինքը չէր ուզում: Որոշ ժամանկ հետո զգացի, որ սառել ա իմ նկատմամբ, տուն չէր գալիս:
Հասկացա, որ իրա կյանքում ուրիշ կին կա: Ու չեի սխալվել:Մի օր էլ իրիկունը էկավ ու ասեց, որ էլ ինձ չի սիրում, ուրիշին ա սիրում ու պատրաստվում ա ամուսնանա, ինձ էլ ասեց, որ հավաքեմ իրերս ու ազատեմ բնակարանը:Մինչև օրս մենակ եմ ապրում, մեկ-մեկ տղես ինձ այցելության ա գալիս, չնայած զգում եմ, որ հոգու խորքում ինձ չի ներել: Աղջիկներ ջան, գնահատեք իրական սերը, թե չէ մի օր իմ վիճակում կհայտնվեք: