Ես էս քանի օր ա համարյա ամեն օր գնում եմ եկեղեցի ու աղոթում: Աղոթում եմ, որ ամեն առավոտ խաղաղ երկնքի տակ մեծանանք, կռ իվ ու պատե րազմ չտեսնենք ու ի վերջո մեր էրեխեքը ապրեն ու մեծանան խաղաղ երկրում:Էսօր առավոտ հերթական անգամ գնացել էի եկեղեցի ու մի հարց տվեցի. ի՞նչ ա սպասվում լավ մեզ առաջկայում՝ կռ իվ, թե խաղաղություն:
Էտ հարցիցս վայրկյաններ հետո տեսա, թե ոնց սիրուն, սպիտակ աղավնին ներս մտավ ու նստեղ դիմացիս աթոռի վրա:Ես համոզված եմ, որ էտ նշան էր հենց իմ հարցին: համզվոած եմ, որ նշան էր նրան, որ մեզ սպասվում ա խաղաղություն:
Քանի գնում, ավելի եմ համոզվում, որ մենակ թող խաղաղություն լինի, իսկ արդեն մնացածը ժամանակի ընթացքում մենք կստեղխենք ու կարարարենք:Թող մեր զինվորները անփորձանք վերադառնան ու հասնեն իրանց ծնողներին ու ընտանիքներին: