Որդիս ապագա կնոջը հանդիպել է համացանցում։ Նրանք երկար շփվում էին: Նա ուրիշ քաղաքում էր ապրում: Հետո տղաս իրերը հավաքեց ու գնաց նրա մոտ, խոստացավ մեկ ամսից վերադառնալ, բայց մնաց այդ քաղաքում, լավ աշխատանք գտավ։ Շուտով նրանք հարսանիք արեցին, մեզ նույնպես հրավիրեցին։ Հարսը քաղցր, բարի աղջիկ էր, ուստի ես դեմ չէի այս հարաբերություններին, մանավանդ որ տղաս էր նրան ընտրել։
Հարսանիքից հետո նորապսակներն ապրում էին վարձով բնակարանում, իսկ երբ հարսս հղիացավ, երկու սենյականոց բնակարան գնեցին։ Մենք հաճախ ենք հեռախոսով խոսում, բայց որդուս ու թոռնիկիս այնքան եմ կարոտում, որ հեռախոսով խոսելը մեզ չի հերիքում։ Հարսս հասկացավ ինձ, գնացքի տոմսեր գնեց մեզ համար և հրավիրեց մեկ շաբաթով այցելելու։ Ես թոռանս համար նվերներ գնեցի ու գնացինք նրանց մոտ։
Տանտիրուհին մեզ ջերմ ընդունեց, լավ սեղան էր գցել: Սեղանի մոտ մենք անդադար զրուցում էինք, ծիծաղում։ Մենք պայմանավորվեցինք հաջորդ օրը գնալ քաղաքը տեսնելու և գնացինք քնելու։ հարսս մեր համար անկողին էր գցել խոհանոցի հատակին: Ես շատ վիրավորվեցի ու ասացի. -Ես հատակին չեմ քնի: Գիշերը կանցկացնենք հյուրանոցում։ Ոտքս այլեւս տղայիս տանը չի լինի, իսկ հարսիս տեսնել չեմ ուզում։ Այսպիսի նվաստացում չէի սպասում: