Ես բանալիով բացեցի դուռը ու մտա տուն, խոհանոցից ձայներ լսեցի: Մոտեցա խոհանոցի դռանը ու լսեցի, որ հայրս ասում էր, որ դուստր ունի, բայց նոր է իմանում դրա մասին: Ես զարմանքից շշմեցի։ Ահա թե ինչ է ստացվում. Այսպիսով, հայրս ունի մեկ այլ դուստր, և նա սիրում է նրան: Եվ այս ամբողջ ընթացքում նրանք ինձնից թաքցրել են դա: Տնից դուրս վազեցի: Չէի հավատում ականջներիս: Ի՞նչ քույր, ո՞վ է նա: Մի քանի օր չէի կարողանում ազատվել իմ այդ անհայտ քրոջ մասին մտքերից:
Ես ուզում էի խոսել ծնողներիս հետ: Երեկոյան գնացի մայրիկիս մոտ։ Խնդրեցի պատմել ողջ ճշմարտությունը: Մայրս զարմացած ինձ նայեց, բայց ես ասացի, որ լսել եմ նրանց խոսակցությունը: Պարզվեց, որ հայրս ուրիշ կկնոջից դուստր ունի: Մինչև այժմ այդ կինը գաղտնի է պահել: Բայց այժմ նա ծանր հի վանդ է և խնդրել է աղջկա հորը տիրություն անել երեխային: Ես խնդրեցի ցույց տալ լուսանկարը:
Լուսանկարից ինձ էր նայում գեղեցիկ մի աղջիկ: Ի դեպ, նա շատ նման էր ինձ: Հայրիկիս խնդրեցի նրան մեր տուն բերել: Երբ նա ներս մտավ, երկուսս էլ քարացանք, հետո գրկախառնվեցինք ու երկուսս էլ փոքրիկների պես արտասվեցին։ Հայրս գրկեց մեզ ու ասաց. Հոգ տարեք իրար մասին, ինչ էլ որ լինի, միշտ հիշեք, որ դուք քույրեր եք: — Ես միշտ երազել եմ քույր ունենալու մասին, — ասաց նորելուկ քույրս: — Ես էլ, — ասացի ես ու գրկեցի նրան: