Տարիներ անցան աննկատ, կարելի է ասել թռան: Մեզ համար իսկապես դժ վար էր ամեն ինչ հաղթահարել: Հիմա երեխաներն արդեն չափահաս են, մենք ունենք մեր մեծ տունը և շատ երջանիկ ընտանիք ենք։ Եթե չլիներ ամուսնուս աջակցությունը և իմ ուժեղ բնավորությունը, ապա ես այդքան հրաշալի դուստր չէի ունենա։ Այո, և ես ու ամուսինս, գուցե, մեր սեփական բնակարանի բացակայության և այլ խնդիրների պատճառով չէինք կողմնորոշվի երկրորդ երեխայի հարցում։ Իսկ եթե երկար տարիներ գումար խնայեինք ու սեփական տուն կառուցեինք, այլեւս երիտասարդ չէինք լինի ու չէինք համարձակվի երկրորդ երեխա ունենալ։
Երբ շրջապատումդ բոլորը դա տա պար տում են, որ դու ապրում ես աղ քա տության մեջ, քո գլխին տանիք չկա, իսկ դու երեխա ես ուզում, հոգիդ շատ է ծանրանում։ Բայց իմացեք, որ այլ հնարավորություն կարող է չլինել։ Եթե Աստված քեզ երեխա է ուղարկում, ուրեմն սա մեծ երջանկություն ու ուրախություն է, քանի որ նման օրհնություն բոլորին չի տրվում, ցա վոք: Հիշեք, եթե երեխաներ եք ուզում, մի սպասեք ավելի լավ ժամանակների, ավելի մեծ բնակարանների կամ տների, ավելի լավ աշխատավարձերի կամ ավելի մեծ կամ ավելի լավ
հնարավորությունների: Ի վերջո, մի օր դուք իրականում կունենաք մեծ բնակարան և շքեղ մեքենա, եթե կյանքում աշխատասեր մարդ եք, ամեն դեպքում միշտ ամեն ինչի կհասնեք, պարզապես պետք է սպասել։ Բայց եթե երկար սպասեք, ապա կարող է շատ ուշ լինել երեխայի մասին մտածելու համար։ Ձեր պալատներում դուք մենակ եք ապրելու։ Ամբողջ ընտանիքս ինձ դատապարտում էր, որ ես աղքատության մեջ երեխաներ եմ ծնում, իսկ հիմա բոլորն ինձ նա խանձով են նայում: Եվ կարծում եմ, որ ճիշտ եմ վարվել, չէ՞։