Ժամանակն անխոնջ հոսում է, փոփոխություններն ազդել են նաև խոհարարական նախասիրությունների վրա։ Այսօրվա երեխաներից քչերը կհամաձայնեն ծամել ծառերի խեժը կամ վայելել շաքարավազով ցողված թաց հացը։ Ոչ մի շոկոլադ, մարմելադ և այլ դելիկատեսներ, որոնցով լցված են ժամանակակից խանութները, չեն կարող փոխարինել մանկության բարիքներին: Այն դելիկատեսները, որոնք այդքան սիրված էին ԽՍՀՄ-ում, այժմ կարող են մեգատարօրինակ թվալ, բայց դրանց համն անհնար է մոռանալ։ Եկեք մի քիչ նոստալգիա ընկնենք։
1. Հիշու՞մ եք թարմ հացի խրթխրթան ու բուրավետ կեղևը, Աստված իմ, այնքան համեղ էր ու անմոռանալի։ 2. Բնական ծամոն, հիշու՞մ եք: Ամենահամեղ ծամոնը: 3. Մեր մանկության ամենաքաղցր հիշողություններից մեկը. հացի վրա քսված կարագը և վրան շաղ տված շաքարավազը: Մի կտորով անհնար էր բավարարվել:
4Ամենահամեղ կոնֆետը: Բոլոր երեխաները սիրում էին հի վան դանալ, քանի որ մայրիկը պարտադիր գնում էր ասկորբինային դրաաժեներ: 5. Շաքար-աքլոր, ոչ մի չուպա-չուպս սրա համը չունի: 6. Հիշու՞մ եք այս զարդարանքը, որը կարելի էր ուտել:
7. Ոչ մի թխվածք սրա համը չունի: 8. Չոր վիճակում ավելի համով էր: 9. Եփված խտացրած կաթ, ան մա հա կան համ ուներ, այսօր ոչ մի նմանատիպ ապրանք նույն համը չունի:
10 Պանրով էքսպերիմենտներ, չասեք, որ չեք արել: 11. Սա համտեսելուց հետո անհրաժեշտ էր լինում գնալ ատամնաբույժի մոտ, բայց միևնույնն է անհնար էր դիմակայել: 12. Այս հալած պանրի համը մինչև հիմա բերանումս է:
