Որտեղ 2-ը, ընտեղ էլ 3-ը, բայց հանկարծ չզանգես ասես չորրորդն էլ ա ծնվել,-ասաց ամուսինս․․․Մեծ տղես 10 տարեկան էր, երբ ես նորից հղ իացա : Ես արդեն հույսս լրիվ կորցրել էի, որտև տասը տարի չէի հղ իանում : Որ իմացանք երկվորյակներ եմ ունենալու : Մարդ ու կնիկ գլո ւխներս բռնել նստել էինք, ոնց ենք անելու երկվորյակների հետ : Մամաս ու կիսուրս ասեցին, չմտածեք, մենք կօգնենք, բա տատիկները որ օրվա համար են : Գնում էի ստուգման ու միշտ հարցնում էի բժ շկին.
«Ամեն բան կարգի՞ն ա, կարող ա սխալվել եք, երկվորյակ չի»:Բայց բժիշկն ասում էր,որ ամեն ինչ նորմալ ա, լավ ա : Ծնու նդիս օրը մամաս, կիսուրս, քուրերս էկան, լավ ուրախացանք, պարեցինք : Մյուս օրը առավոտը ցա վերս բռնեցին : Մարդուս ասեցի ժամանակն ա, գնում ենք ծն նդատուն : Մի ժամ հետո ծնվեցին իմ հրաշք- ները : Բուժքույրը էրեխեքին տարավ, մեկ էլ լսեցի բժ շկի գո ռգոռոցը.
Շուտ էկեք, էլի կա : Սաղ վազելով էկան : Ծնվեց երրորդը : Ես շո կի մեջ էի : Բժ իշկը հեռախոսը տվեց ինձ, ասեց զանգի մարդուդ ու կասես էն, ինչ ես կասեմ:Հեռախոսը վերցրի ու հավաքեցի մարդուս համարը. «Դավ ջան, մեքենայի ռույլի՞ն ես, եթե քշում ես, կանգնի»։ Ասեց չէ տանն եմ :Ես ասում եմ. «Ուրեմն նստի: Ծննդաբերել եմ, ամեն ինչ լավ ա : Երկու տղա և մի… աղջիկ»։ Մի պահ սուս մնաց, հետո բարձր ծիծաղալով ասեց. «Որտեղ երկուսը, ընտեղ էլ երեքը, մենակ մի ժամից էլ չզանգես ասես չորրորդն ա ծնվել»: