Երեխաները դրսում ավազով խաղում էին: Նրանք կեղտոտ կանգնած էին, միայն նրանց աչքերն էին փայլում։ Մուշեղը գնաց տուն։ Նա ամեն օր տեսնում էր այս երեխաներին։ Պարզ չէ, թե ում երեխաներն են։ Միշտ նույն հագուստով, ոտաբոբիկ։ Թվում էր, թե նրանք գիշերում են այստեղ ավազի մեջ։ Հարևաններից մեկն ասաց, որ մի մեծ ընտանիք մոտակայքում տուն է վարձել։ Նրանք հավանաբար իրենց երեխաներն են։ Հետո Մուշեղը քայլեց այդ ճանապարհով, բայց այնտեղ երեխաներ չկային։ Մի առավոտ Աննա տատիկը եկավ նրան տեսնելու։ Նա ապրում է փողոցի վերջում։ Տատիկն ասաց, որ տունը վարձակալող ընտանիքում ամեն ինչ կարգին չէ: Տան կինը մի քանի օր է չի երևում։ Երեխաները նույնպես բակ դուրս չեն գալիս։ Ուստի Աննա տատը դիմեց Մուշեղին որպես բ ժշկի, որպեսզի միասին գնային փնտրելու։ Գուցե օգնության կարիք ունենան: Երբ նրանք եկան բակ ընտանիքի մոտ, շուրջը հանգիստ էր։
Հենց դուռը թակեցին, այնտեղից հառ աչանք լսեցին։ Մուշեղը բռնեց դռան բռնակը, այն բաց էր։ Տունը մութ էր։ Պատուհաններից վարագույրներ ինն կախված։ Աննա տատը մոտեց ավ պատուհանին, բացեց վարագույրները։ Բազմոցի անկյունում պառկած էր անգի տակից կին։ Մուշեղը ձեռքը դրեց նրա ճակատին և զգաց, որ այն տաք է։ Նա արագ շտապ օգ նություն կանչեց, հետո նայեց շուրջը։ Որտեղ են երեխաները: Մյուս սենյակի դռները փակ էին։ Ուժեղ քաշելով՝ դռները ընկան։ Այնտեղ նույն պատկերն էր։ Բոլոր պատուհանները ծածկված էին վարագույրներով։ Երբ բացեց դրանք, տեսավ երեխաներին հատակին: Նրանք այն երեխաներն էին, ովքեր անընդհատ դրսում խաղում էին ավազի մեջ։ Նրանք նույնքան կե ղտոտ էին, որքան դրսում։ յոթ երեխա էին: Ըստ տարիքի հինգից տասը տարեկան: Երբ կինը ուշքի եկավ, ասաց, որ զուգընկերը ծե ծել է իրեն։
Տեսնելով դա՝ չափն անցել է, երեխաներին փակել է մեկ այլ սենյակում ու փախել։ Ուստի կե ղտոտ ու սո ված երեք օր փակ նստել են։ Կինը կարողացել է գլուխը բարձրացնել։Նա հասկանում էր, որ երեխաները տանջվում են, բայց չէր կարողանում վեր կենալ։ Շնորհակալություն հայտնեց եմ Աննա տատիկին նրանց համար անհա նգստանալու և օգնություն բերելու համար։ Կնոջը տեղափոխեցին հի վանդանոց։ Աննա տատը ասաց թաղամասում ապրող բոլոր կանանց այս մասին: Երեխաներին լողացրին, հագուստ, ուտելիք տվեցին։ Մի քանի օր անց երեխաներին չհաջողվեց ճանաչել։ Երբ մայրը մեկ ամիս անց հի վանդանոցից վերադարձավ, միայն լա ց եղավ։ Նա շնորհակալություն հայտնեց բոլորին երեխաներին մենակ չթողնելու համար։ Այդ ժամանակից Մուշեղն օգնում է բազմազավակ ընտանիքին ստանալ նպաստներ, որոնք իրավամբ իրենցն են: Ինչպես ինքն է ասում, ընտանիքին հովանավորում է: Երեխաների մայրը շնորհակալություն է հայտնում աջակցության համար, նա իսկապես դրա կարիքը ունի։