Ես միշտ էլ երազել եմ տղա ունենամ, բայց երեք աղջիկ ունեցա: Փառք Աստծո, աղջիկներս շատ լավ տղաների հետ են ամուսնացել, երեքն էլ ոսկի են: Հարևաններս միշտ խղ ճում էին ինձ, որ տղա չունեմ, ասում էին, փեսեն տղա չի դառնա: Բայց էսօր հենց էդ հարևաններս, որ ամեն մեկը երկու տղա ունեն, մնացել են մենակ: Իսկ իմ փեսեը հարազատ տղու նման ինձ ծառայում են: Ամեն շաբաթ առևտուր են անում, բերում սառնարանը լցնում են, սկի աղջիկներս չեն էլ իմանում,
թե բժ շկի ա պետք, տանում են, թե ինչ որ տեղա պետք գնալ, գալիս են սիրով տանում են: Ինձ էլ դրանից ավել էլ ինչա՞ պետք: Էն օրը ծնունդս էր, հավաքվեցին, երեք փեսեքով լավ ծախս էին արել, խրված արեցին, աղջիկներս սեղանը գցեցին: Մեծ փեսես իմ կենացը խմեց ու նենց խոսքեր ասեց, որ հւզվել էի. — Իմ շատ սիրելի զոքանչ մայրիկ ջան, ես շնորհակալ եմ Աստծուն, որ քո նման զոքանչ ունեմ, երբեք
ուրիշների նման քիթդ չես խոթել իմ ընտանիքի մեջ, աղջկադ միշտ լավ խորհուրդ ես տալիս: Քեզ սիրում եմ հարազատ մորս պես, թե սուտ եմ ասում, թող էս լույսին քո ռ նայեմ: Նրա խոսքին միացան մյուս երկու փեսեքս, էլի ասեցին, որ շատ սիրում ու հարգում են ինձ: Ես էդ պահին հասկացա, որ ես ամենահարուստ մարդն եմ, քանի որ սսնեց լավ ընտանիք ունեմ: Շնորհակալ եմ Տեր Աստված: