Ես ու ամուսինս երկու տղա ունենք: Երկուսն էլ ամուսնացած են, երեխեք ունեն: Մենք ապրում ենք մեծ առանձնատան մեջ: Փառքս աստծո, հարսներս իրար հետ լավ յոլա են գնում; Ես փորձում եմ չմտնել տղաներիս կյանք, ես ու ամուսինս ունենք մեր կյանքը: Վերջերս իմ ծննդյան օրվա կապակցությամբ հավաքվել էինք ռեստորանում: Ես միշտ այն կարծիքին եմ, որ հնարավորության դեպքում պետք է միշտ լավ ուրախանալ:
Դա է մնում կյանքում: Զարմացա, որ հարսները վերցրեցին ու մի նվերով եկան։ Ընդամենը նվիրեցին սրբիչներ և թեյնիկ։ Ես զարմացա, սկսեցի մտածել՝ փողի խնդիր ունե՞ն։ Տղաներս նույնպես զարմացած էին իրենց կանանց նվերից: Նվերը որոշակի իմաստով արտահայտում է վերաբերմունք մարդու նկատմամբ, ուստի այս վերաբերմունքն ինձ մի փոքր վի րավո րեց։ Ես որոշեցի վրե ժ լուծել։
Ամանորի գիշերը, երբ ես ու ամուսինս սովորության համաձայն բոլորին լավ նվերներ ենք անում, հարսներիս ընդհանուր նվեր տվեցի՝ մեկ, մեկ թավան երկուսի համար։ Հաճելի էր դիտել նրանց շփոթված դեմքերը, երբ նրանք բացեցին փաթեթը։ Ինձ թվում է, որ նման արարքը շատ ուսանելի է նրանց համար։